Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/25045 Esas 2022/3365 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, on beş yaşından küçük mağdureye cebir veya tehditle çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, dosya içeriğinde delil bulunmadığı gerekçesiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan verilen temel ceza 5237 sayılı TCK'nın 103/4. maddesi ile artırılarak, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan dolayı aynı kanunun 109/2. maddesi uyarınca hüküm kurulması gerektiği belirtilerek, hükümler bozulmuştur. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nın 103/4. ve 109/2. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi olarak belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Tüm dosya kapsamına göre sanığın, değişik tarihlerde on beş yaşından küçük mağdureye yönelik atılı suçları cebir veya tehditle işlediğine dair soyut iddia dışında her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı nazara alınmadan çocuğun cinsel istismarı suçundan belirlenen temel cezanın 5237 sayılı TCK'nın 103/4. maddesi ile artırılıp, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan dolayı aynı Kanunun 109/1 yerine 109/2. maddesi uyarınca hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 11.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.