Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2012/4821 Esas 2013/4423 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/4821
Karar No: 2013/4423
Karar Tarihi: 08.07.2013

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2012/4821 Esas 2013/4423 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalıya borçlu olmadığının tespitine ilişkin davada, sözleşmelerin incelenmesi sonucu davalının yüklenmiş olduğu tüm işlerin bedelinin (8) nolu bağımsız bölümün satış bedeli olan 30.000,00 TL olduğu kabul edilmiştir. Bu nedenle, icra takibi dayanak alınan sözleşme ile istenen ve takip konusu yapılan 24.000,00 TL alacaktan ötürü davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesi gerekiyordu, ancak mahkeme kararı kısmen kabul etmiştir. Kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır.
818 Sayılı Borçlar Kanunu’nun 355. maddesi, somut olayda uygulanması gereken eser sözleşmesini tanımlamaktadır. Kanunun 365/1. maddesi ise, iş bedelinin “götürü” olarak kararlaştırılması durumunda yapılan iş fazla çalışmayı ve masrafları gerektirmiş olsa bile yüklenicinin işi “götürü” bedelle yapmak zorunda olduğunu ve iş sahibinden fazladan iş bedelinin tahsilini isteyemeyeceğini belirtmektedir.
15. Hukuk Dairesi         2012/4821 E.  ,  2013/4423 K.

    "İçtihat Metni"



    Mahkemesi :Asliye Hukuk Hakimliği


    Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
    - K A R A R -

    Dava, İcra İflas Kanunu’nun 72. maddesi hükmüne dayalı açılmış olup; 1. İcra Müdürlüğü’nün 2009/90 takip sayılı dosyası üzerinden takip konusu yapılan 24.000,00 TL tutarındaki alacaktan ötürü davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine ilişkindir.
    Yanlar arasında adî yazılı şekilde 24.01.2007 tarihli ve “...ve Daire Tamamlama Taahhüdü ve Sözleşmesi” başlıklı sözleşme ile 23.08.2008 günlü ve “Taahhütname” başlıklı sözleşmeler yapılmıştır. Bu sözleşmeler somut olayda uygulanması gereken 818 Sayılı Borçlar Kanunu’nun 355. maddesinde tanımı yapılan eser sözleşmesidir. Davacı iş sahibi; davalı yüklenicidir.
    24.01.2007 günlü sözleşmede,...’de bulunan pafta no:312 ve parsel no:411’de tapuya kayıtlı taşınmazdaki binada ve 2. kat 5 numaralı dairedeki ondört kalem olarak sözleşmede gösterilen işlerin yapımını, 24.000,00 TL götürü bedelle davalı yüklenmiştir. 23.08.2008 tarihli sözleşmede ise, 24.01.2007 tarihli sözleşmede gösterilen işlerin yapımını, davacı hakkındaki icra takiplerinde takip konusu borçların onun adına alacaklısına ödenmesini ve ayrıca davacıya 10.000,00 TL tutarında ödeme yapılmasını davalı; az yukarıda tapu kaydında açıklanan (8) nolu bağımsız bölümün ise, yüklenicinin yüklenmiş olduğu ve az yukarıda açıklanan tüm işlerin bedeli olarak davalıya kayden temlikini davacıya yüklemiştir. Buna göre, yüklenici davalı tarafından yüklenilen tüm işlerin bedeli, sözü edilen (8) bağımsız bölüm numaralı daire olmaktadır. (8) numaralı dairenin ise, dava dışı ... adlı şahsa davalının istemi üzerine kayden satılmış ve 30.000,00 TL tutarındaki satış bedelinin ise davalı yükleniciye ödenmiş olduğu çekişmesizdir. O halde, 23.08.2008 tarihli sözleşme kapsamına göre davalı tarafından yüklenilen tüm iş ve işlemlerin bedelinin (8) numaralı bağımsız bölümün satış bedeli olan 30.000,00 TL tutarındaki götürü bedelin olduğunun kabulü gerekir. Buna göre de 23.08.2008 tarihli sözleşme ile 24.01.2007 tarihli sözleşmenin yanlar arasında yürürlükten kaldırıldığının kabulü zorunludur. 818 Sayılı Borçlar Kanunu’nun 365/1. maddesi gereğince, iş bedelinin “götürü” olarak kararlaştırılması durumunda yapılan iş fazla çalışmayı ve masrafları gerektirmiş olsa
    bile yüklenici, işi “götürü” bedelle yapmak zorundadır. İş sahibinden fazladan iş bedelinin tahsilini isteyemez. Açıklanan bu sebeplerle; mahkemece, icra takibine dayanak alınan 24.01.2007 tarihli sözleşmeye dayalı olarak istenen ve takip konusu yapılan 24.000,00 TL alacaktan ötürü davacının, davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesi gerekirken, davanın kısmen kabulü doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ:Yukarıda açıklanan sebeplerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüne ve kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 08.07.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.









    Hemen Ara