Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/13910 Esas 2022/3504 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir çocuğa cinsel istismarda bulunan sanık hakkında verilen hükümde hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığının tartışılması gerektiğini belirtmiş ve eksik gerekçe ile yazılan mahkumiyet kararını bozmuştur. Kararın bozulmasının nedeni, 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesi kapsamında sanık tarafından ileri sürülen mağdurenin yaşının yanıltıcı olduğu savunmasının yeterince değerlendirilmemiş olmasıdır. Kararın bozulması, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca gerçekleşmiştir.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın aşamalarda mağdurenin kendisine on altı yaşında olduğu yönünde beyanda bulunduğuna dair savunması, mağdurenin ifadeleri ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, olayda 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra hükme varılması gerekirken bu konuda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 230. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.