Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/2926 Esas 2022/3650 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, çocuğun cinsel istismarı suçundan hüküm verilmesine yer olmadığına karar verildiği belirtiliyor. Mahkeme tarafından kanuni temsilci sıfatıyla müşteki Bakanlık davadan haberdar edilmemiş olsa da, Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın ilgili kamu davalarına katılma ve hükümleri temyiz etme hakkının bulunduğu ve Bakanlık vekilinin de hükmü temyiz ederek katılma iradesini ortaya koyduğu belirtiliyor. Yargılama sonucunda, mahkemece kabul ve takdir kılınmış ceza verilmesine yer olmadığına dair hüküm usul ve kanuna uygun bulunarak hükmün onaylandığı belirtiliyor.
Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın ilgili kamu davalarına katılma ve hükümleri temyiz etme hakkının bulunduğu ve Bakanlık vekilinin de hükmü temyiz ederek katılma iradesini ortaya koyduğu, 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi uyarınca Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın katılan, vekilinin ise katılan Bakanlık vekili sıfatıyla davaya katılmasına karar verildiği belirtilmiştir. Ayrıca, 5271 sayılı CMK'nın 237 ve devamı maddelerindeki katılma hakkına ilişkin suçtan zarar görme şartının katılan Bakanlık için söz konusu olmayıp, Devletin kanundan kaynaklanan koruma yükümlülüğünün yerine getirildiği vurgulanmıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Yargılama sırasında yetiştirme yurdunda kalan mağdurla ilgili olarak mahkeme tarafından kanuni temsilci sıfatıyla müşteki Bakanlığın davadan haberdar edilmediği anlaşılmış ise de, 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının ilgili kamu davalarına katılma ve hükümleri temyiz etme hakkının bulunduğu ve Bakanlık vekilinin de hükmü temyiz ederek katılma iradesini ortaya koyduğu anlaşılmakla, söz konusu madde hükmü de gözetilerek 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi uyarınca Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının katılan, vekilinin ise katılan Bakanlık vekili sıfatıyla davaya katılmasına, 5271 sayılı CMK'nın 237 ve devamı maddelerindeki katılma hakkına ilişkin suçtan zarar görme şartının katılan Bakanlık için söz konusu olmayıp, Devletin kanundan kaynaklanan koruma yükümlülüğünün yerine getirildiği nazara alınarak Bakanlık vekilinin vekalet ücretine yönelik talebinin reddine karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış ceza verilmesine yer olmadığına dair hüküm usul ve kanuna uygun bulunduğundan, katılan mağdur vekili ile katılan Bakanlık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 19.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.