Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/20816 Esas 2022/3737 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve reşit olmayanla cinsel ilişki suçlarından yargılanmış ve Uşak 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkum edilirken, reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan hüküm kurulmamasına karar verilmiştir. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi ise bu kararı kabul etmemiş ve sanığın her iki suçtan da mahkumiyetine hükmetmiştir. Ancak bu karar da sanık müdafisi, katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili tarafından temyiz edilerek Yargıtay'a gönderilmiştir. Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesi, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi'nin kararını bozmuştur. Bölge Adliye Mahkemesi ise direnme kararı vermiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu ise 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin üçüncü bendine istinaden direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın kendilerine gönderilmesine karar vermiştir.
5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentleri ise şu şekildedir:
2.\tBu madde kapsamında verilen kararlar için temyiz yolu kapalıdır.
3.\tBu madde kapsamında verilen kararların kesinleşmesinin ardından, kararın açıklanmasından itibaren otuz gün içinde haksızlığa uğradığı ileri sürülen kimse tarafından ilgili mahkemeye başvurulması halinde, yargılama yapılır ve karar en geç otuz gün içinde yazılır.

Sanık ... hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı, reşit olmayanla cinsel ilişki suçlarından gerçekleştirilen yargılama sonucunda çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyeti ile reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığına dair Uşak 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 07.08.2018 gün ve 2018/19 Esas, 2018/211 sayılı karara yönelik istinaf başvurusunun kabulüyle hükümlerin kaldırılarak sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 17.06.2020 gün ve 2020/373 Esas, 2020/434 Karar sayılı hükümlerinin sanık müdafisi ile katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 09.12.2020 gün ve 2020/7611 Esas, 2020/5741 sayılı bozma yönündeki kararına Bölge Adliye Mahkemesince direnilerek kurulan 03.03.2021 gün ve 2021/57 Esas, 2021/327 Karar sayılı hükümlerin Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısı, sanık ve müdafisi ile katılan Bakanlık vekili tarafından temyiz edilmesi nedeniyle Dairemize gönderilen dosya 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 09.12.2020 gün ve 2020/7611 Esas, 2020/5741 sayılı bozma kararı usul ve kanuna uygun olup, Bölge Adliye Mahkemesince anılan ilama yönelik kurulan 03.03.2021 gün ve 2021/57 Esas, 2021/327 Karar sayılı direnme ilamında belirtilen gerekçeler yerinde görülmediğinden Reddiyle, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin üçüncü bendine istinaden anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.