Esas No: 2022/4663
Karar No: 2022/4012
Karar Tarihi: 26.04.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/4663 Esas 2022/4012 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2022/4663 E. , 2022/4012 K.Özet:
Bursa 7. Ağır Ceza Mahkemesi, çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan sanığın mağdurelerden her biri için beraatine karar verdi. Mağdurelerin vekilleri temyiz başvurusunda bulundu ancak vekillerin hükmü temyize hakları bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusu reddedildi. Ancak sanığın ölümü sebebiyle verilen kararda, mahkemenin kanuna uygun bir şekilde karar vermediği gerekçesiyle Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesi kararı bozdu ve dosya ilk derece mahkemesine gönderildi. Kanun maddeleri olarak: Türk Ceza Kanunu'nun 64/1. ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddeleri açıklanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (mağdureler Seba ile Ghına’ya karşı)
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan (mağdure sayısınca) beraatine dair Bursa 7. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 03.09.2019 gün ve 2018/579 Esas, 2019/319 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdure ... vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde on beş yaşından küçük mağdurenin velayet hakkına sahip babası olan müşteki ...’ın, ilk derece mahkemesindeki duruşmada şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Katılan Bakanlık vekilinin çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanığın hükümden önce 23.03.2020 tarihinde öldüğünün Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) aracılığıyla temin edilen nüfus kaydından anlaşılması karşısında, mahkemece bu hususta mahallinde araştırma yapıldıktan sonra 5237 sayılı TCK'nın 64/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görüldüğünden, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 17.06.2020 gün ve 2019/2815 Esas, 2020/834 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. maddeleri gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 26.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.