Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/2547 Esas 2022/3865 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkum edildi. Ancak, sanığın mağdurenin on sekiz yaşını bitirdiğini zannettiği yolundaki savunması ve dosya içeriği göz önüne alınarak, hata hükümlerinin uygulanma koşullarının incelenmesi gerektiği belirtilmiş ancak bu yapılmadan karar verilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 30. maddesi (hata hükümleri)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 230. maddesi (kararın gerekçesi)
- 226/2. maddesi (ek savunma hakkı)
- 103/6. maddesi (temel ceza artırımı)
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi (kararın bozulma nedenleri)
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi (kararın bozulması)

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın aşamalarda mağdurenin on sekiz yaşını bitirdiğini zannettiği yönündeki savunması ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, olayda 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra karar verilmesi gerekirken bu konuda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 230. maddesine muhalefet edilmesi,
Kabule göre de;
CMK'nın 226/2. maddesine aykırı olacak şekilde sanığa ek savunma hakkı verilmeksizin atılı suçtan belirlenen temel cezanın iddianamedeki sevk maddeleri arasında yer almayan TCK'nın 103/6. maddesi ile artırılması,
Kanuna aykırı, sanık ile müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.