Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/26312 Esas 2022/4136 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum edilmiştir. Mağdurun velayet hakkına sahip olan anne ve babası şikayetlerinden vazgeçmiştir. Bu nedenle, vekilin hükmü temyize hakkı yoktur ve temyiz talebi reddedilmiştir. Sanık müdafisi ve katılan bakanlık vekilinin temyiz talepleri reddedilmiştir. Hüküm, kanuni sınırlar içinde tayin edilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 298. maddesi: Vekilin hükmü temyize hakkı yoksa temyiz talebi reddedilir.
- Türk Ceza Kanunu'nun 103. maddesi: Çocuğun cinsel istismarı suçu.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde on üç yaşı içerisinde bulunan mağdurenin velayet hakkına sahip annesi ve babası olan müştekiler Belkıs ile Kemal’in, 02.12.2019 havale tarihli dilekçeyle şikayetlerinden vazgeçtiklerini beyan etmeleri karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 27.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.