Esas No: 2021/22921
Karar No: 2022/4362
Karar Tarihi: 11.05.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/22921 Esas 2022/4362 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/22921 E. , 2022/4362 K.Özet:
Ceza Dairesi, sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum edilmesi ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatına karar verildiğini açıkladı. İnebolu Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararın temyiz edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesi'nin esastan reddiyle hükmün onaylandığı belirtildi. Temyiz sebeplerinin yerinde görülmemesi nedeniyle sanık müdafisi, katılan Bakanlık vekili ve katılan mağdure vekilinin temyiz istemi reddedildi. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 288, 294 ve 302/1. maddeleri ve TCK'nın 109/1. maddesi açıklayıcı bir şekilde yer aldı. Temyiz edilemeyen hükmün ise 286/2-g. maddesi gereğince beraat kararlarına ilişkin olduğu ve üst sının on yıl veya daha az olması nedeniyle temyiz edilemeyeceği belirtildi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyeti ile atılı diğer suçtan beraatine dair İnebolu Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 24.12.2020 gün ve 2020/73 Esas, 2020/95 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, hükmedilen ceza miktarı nazara alındığında sanık müdafisinin duruşmalı inceleme talebinin, 5271 sayılı CMK'nın 299. maddesi gereğince reddiyle, takdiren duruşmasız yapılan değerlendirmede katılan mağdure vekili ile sanık müdafisinin temyiz istemlerinin çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükümle sınırlı olduğu gözetilerek dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan Bakanlık vekilinin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan gerçekleştirilen yargılama sonucunda atılı suçtan beraatine dair ilk derece mahkemesince verilen kararla ilgili yapılan başvuru üzerine istinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hüküm temyiz edilmiş ise de, müsnet suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 109/1. maddesinde yer alan hapis cezasının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olması ve 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlerin kesin olup, temyiz edilememesi karşısında, vaki temyiz isteminin CMK’nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık müdafisi, katılan Bakanlık vekili ile katılan mağdure vekilinin çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisi, katılan Bakanlık vekili ve katılan mağdure vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi, katılan Bakanlık vekili ile katılan mağdure vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan
reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 27.Ceza Dairesine gönderilmesine, 11.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.