Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/20274 Esas 2022/4795 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sakarya 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm üzerine yapılan istinaf başvurusu, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından reddedildi. Ancak, sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuyla ilgili hükmün gerekçesinde yasal gereklilikler yerine getirilmediği için temyiz istemleri yerinde görüldü ve başvuru bozuldu. Kanunlar arasında yer alan 5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddeleri değerlendirildi ve masumiyet karinesi ilkesinin korunması amaçlandı. Kararda, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine uygun olması gerektiği ve mahkeme kararlarında kullanılan delillerin açıkça belirtilmesi gerektiği vurgulandı. Sonuç olarak, kararın bir örneği Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderildi ve kararı bozan nedenler belirlendi.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddeleri: Masumiyet karinesi ilkesinin korunması amaçlanıyor.
- 5271 sayılı CMK'nın 289. maddesi: Kesin hukuka aykırılık halleri belirtiliyor.
- 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi: Temyiz istemlerinin reddedilmesiyle ilgili düzenleme yapılıyor.
- 5271 sayılı CMK'nın 230. maddesi: Mahkeme kararlarının gerekçeli olması gerektiği belirtiliyor.
- Türkiye Cumh

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Sakarya 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 25.09.2020 gün ve 2020/29 Esas, 2020/239 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin ve katılan mağdur vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin ve katılan mağdur vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz isteminin incelemesine gelince;
Mahkeme kararlarının, Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olmasının zorunlu olduğu, bu kapsamda gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınıp reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, ulaşılan kanaat ve sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiili ile bunun hukuki nitelendirmesinin yapılması suretiyle delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği, bu kapsamda ilk derece mahkemesince kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün gerekçesinde yer alan sübut değerlendirmesinde hangi delile neden itibar edildiği, mahkemenin olaya ilişkin kabulü ve nitelikli hallerin nasıl oluştuğu hususunda açıklama yapılması gerekirken, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141 ve 5271 sayılı CMK'nın 230. maddesinde belirtildiği şekilde gerekçe içermeyen hüküm kurulması suretiyle aynı Kanunun 289/1-g. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin ve katılan mağdur vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 25.03.2021 gün ve 2021/523 Esas, 2021/595 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükmün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 24.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.