Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2017/2686 Esas 2020/555 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2686
Karar No: 2020/555
Karar Tarihi: 13.02.2020

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2017/2686 Esas 2020/555 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacının, davalı şirkete karşı açtığı dava, idari para cezasına itirazın iptali ve icra inkar tazminatı istemine ilişkindir. Mahkeme talebi reddetti ve davalıya kötü niyet tazminatı ödenmesine karar verdi. Davacı vekili, davalının iş kanununa muhalefet ettiği için idari para cezası aldığını ve bunun sonucunda icra takibi başlatıldığını belirtti. Ancak, mahkeme davalı tarafından yapılan itirazın kabul edildiğini ve idari para cezasının kaldırıldığını belirterek, Davacının kötü niyetli olduğunu iddia ederek davayı reddetti. İİK’nın 67/2. maddesi uyarınca takibinde haksız ve kötü niyetli olan alacaklının diğer tarafın talebi üzerine tazminata mahkum edileceği belirtilmekle birlikte, mahkeme koşulları oluşmayan kötü niyet tazminatı isteminin reddedilmesi gerektiğini belirtmemiş ve hatalı bir gerekçe ile kabul etmiştir. Karar düzeltilerek onanmıştır. İİK’nın 67/2. maddesi, takibinde haksız ve kötü niyetli olan alacaklının diğer tarafın talebi üzerine tazminata mahkum edileceği hükmünü içermektedir.
4. Hukuk Dairesi         2017/2686 E.  ,  2020/555 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... AŞ aleyhine 12/09/2013 gününde verilen dilekçe ile itirazın iptali istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen14/07/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
    2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
    Dava, idari para cezasına yönelik başlatılan takibe itirazın iptali ve icra inkar tazminatı istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine davalı lehine kötüniyet tazminatına karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Davacı vekili, davalının İş Kanununa muhalefet ettiği gerekçesiyle idari para cezası tahakkuk ettirildiğini, ödenmemesi nedeniyle Antalya 12. İcra Müdürlüğünün 2012/11048 E. sayılı dosyası ile ilamsız icra takibi başlatıldığını, davalının takibe itiraz ettiğini beyan ederek, haksız itirazın iptali ile icra inkar tazminatına hükmedilmesi isteminde bulunmuştur.
    Davalı vekili, aleyhine icra takibi başlatılmasının yasal dayanağının olmadığını belirterek davanın reddini ve kötü niyet tazminatına hükmedilmesini istemiştir.
    Mahkemece; davalı tarafından dava konusu idari para cezasına yönelik Manavgat Sulh Ceza Mahkemesine yapılan itirazın kabul edilerek idari para cezasının kaldırılmasına karar verildiği gerekçesi ile davanın reddine ve asıl alacağın %20"si oranında kötüniyet tazminatının davacıdan alınarak davalıya verilmesine karar verilmiştir.
    İİK"nın 67/2. maddesi; "Bu davada borçlunun itirazının haksızlığına karar verilirse borçlu; takibinde haksız ve kötü niyetli görülürse alacaklı; diğer tarafın talebi üzerine iki tarafın durumuna, davanın ve hükmolunan şeyin tahammülüne göre, red veya hükmolunan meblağın yüzde yirmisinden aşağı olmamak üzere, uygun bir tazminatla mahkum edilir." hükmünü içermekte olup, takibinde haksız ve kötü niyetli olan alacaklının diğer tarafın talebi üzerine tazminata mahkum edileceği belirtilmiştir.
    Dosya kapsamından, davaya konu alacağın icra takibinden sonra Sulh Ceza Mahkemesine yapılan itiraz sonucu kaldırıldığı anlaşılmakla birlikte idari para cezası kesinleşmemiş olsa dahi takibe konu edilmesine yasal bir engel bulunmadığından davacının takipte haksız ve kötü niyetli olduğundan söz edilemez.
    Şu halde, mahkemece koşulları oluşmayan kötü niyet tazminatı isteminin reddi gerekirken, hatalı gerekçe ile kabulü doğru görülmemiştir. Ne var ki bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7 maddesi gereğince düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
    SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) no’lu bentte gösterilen nedenle hüküm fıkrasının kötüniyet tazminatına ilişkin 2. bendinin hükümden çıkartılmasına; davacının diğer temyiz itirazlarının (1) no’lu bentte gösterilen nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA 13/02/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.




























    Hemen Ara