MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 22. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Kayseri 1. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 23.02.2017 tarih ve 2014/1537 E- 2017/154 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine-kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi"nce verilen 16.07.2018 tarih ve 2017/1318 E- 2018/1263 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Dr. ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davaya konu bononun davacı ..."ın eşi olan..."ın eve dönmesi amacıyla düzenlendiğini, davalının senet almadan kızını göndermeyeceğini söylemesi üzerine, başka çare bulamayan davacıların dayatmalar üzerine senedi imzaladığını, senedin evliliğin sorunsuz devam etmesi halinde bir iki yıl içinde yırtılacağının söylenmesine rağmen 5 yıl geçtiği halde imha edilmediğini, bedelsiz senedin daha sonra takibe konulduğunu, davacıların davalı ile hiç bir şekilde para alışverişi bulunmadığını iddia ederek takip ve davaya konu senetten dolayı davalıya borçu olunmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı ile davalının kızının evli olduğunu, davacının ve ailesinin baskı ve eziyetine maruz kaldığını, davalının kızı ve torununun huzuru için ayrı bir ev alınması adına davacıya nakit para verdiğini, davacının da davalıdan aldığı paralar ile kooperatife üye olup, adına daire tahsis ettirdiğini, davalının kızının gördüğü şiddet üzerine verdiği borç para ve ileride davacının açabileceği boşanma davası olasılığını düşünerek davacıdan verdiği borç paralar için senet istediğini, davacının da senet imzalayarak verdiğini, davacının iddialarını yazılı delillerle kanıtlaması gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesi’nce, davaya konu senedin davacı ile eşinin barışması ve eve dönmesi koşulu ile davacılar tarafından imzalandığı, bu nedenle senedin bedelsiz olduğu, bu hususun tanık beyanları ile sabit bulunduğu, davalının senedin davacıya verilen borç para karşılığı alındığını ispatlayamadığı, davacılara yemin teklifinde de bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hükme karşı taraf vekillerince istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi’nce, dosya kapsamı, sunulan belgeler ve tanık anlatımlarından davalının davacının kayınpederi olduğu, eşinin eve dönmesinin temini için aile meclisinin baskısı sonucu 2009 yılında senedin düzenlendiğinin anlaşıldığı, davacının icra takibine konu 150.000,00 TL bedelli senedin anlaşmaya aykırı doldurulduğunu, gerçek tanzim tarihinin 2009 yılı olduğunu, davalının tehdidi ve psikolojik baskısı ile imzalanıp verildiğini iddia ettiği, dava dilekçesinde belirttiği vakıalarla bağlı olduğu, korkutma sonucunda sözleşme yapan tarafın 1 yıllık hak düşürücü süre içinde sözleşme ile bağlı olmadığını davalı yana usulüne uygun olarak bildirmediği gerekçesiyle TBK"nın 39. maddesi gereğince davanın hak düşürücü süre nedeniyle reddine ve davalı yararına maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken ilk derece mahkemesince davanın esası hakkında hüküm kurulduğu, hak düşürücü sürenin bir dava şartı olduğu gerekçesiyle davacılar vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın hak düşürücü süre nedeniyle usulden reddine karar verilmiş, karar davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
SONUÇ: Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre davacılar vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle maddi hukuka ve muhakeme hukukuna uygun bulunan Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi’nin 2017/1318 esas ve 2018/1263 karar sayılı ve 16.07.2018 tarihli kararının ONANMASINA, dosyanın Kayseri 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’ne gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 18,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan alınmasına,
03.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.