Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/6626 Esas 2022/5315 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir cinsel taciz suçuyla ilgili olarak yapılan yargılamada, sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan açılan kamu davasıyla ilgili karar verilmediği anlaşılmıştır. Bu nedenle, dava zamanaşımı süresi içinde mahkemece bu hususta hüküm verilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan yargılamaya ve dosya içeriğine göre, yerinde olmayan sair temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak kararda, cinsel taciz suçunun uygulama maddesinin yanlış yazıldığı ortaya çıkmıştır. Sanığın bu konudaki temyiz itirazı yerinde görüldüğünden, hüküm BOZULMUŞTUR. Ancak bu hususun düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm kısmındaki ilgili kanun maddesi ibaresi değiştirilerek hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Detaylı kanun maddeleri ise şöyledir: Cinsel taciz suçu, Türk Ceza Kanunu (TCK) 105/2-c-son maddesi uyarınca tanımlanır ve posta veya elektronik haberleşme araçlarının sağladığı kolaylıktan faydalanmak suretiyle işlenebilir. Hüküm BOZULURKEN, kanun maddesi yanlış yazıldığı için TCK'nın 105/2-d maddesi yerine, 105/2-c-son maddesi yazılmıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan açılan kamu davasıyla ilgili karar verilmediği anlaşılmakla, dava zamanaşımı süresi içinde mahkemece bu hususta hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Cinsel taciz suçunun posta veya elektronik haberleşme araçlarının sağladığı kolaylıktan faydalanmak suretiyle işlenmesi kabul edilmesine rağmen hükümde uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK'nın 105/2-d maddesi yerine, TCK'nın 105/2-c-son maddesi olarak yanlış yazılması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm kısmının 2. fıkrasındaki "TCK'nın 105/2-c- son maddesi" ibaresinin "TCK'nın 105/2-d maddesi" şeklinde yazılması suretiyle değiştirilmesine, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.