Esas No: 2022/2075
Karar No: 2022/2843
Karar Tarihi: 13.04.2022
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/2075 Esas 2022/2843 Karar Sayılı İlamı
7. Hukuk Dairesi 2022/2075 E. , 2022/2843 K.Özet:
Davacılar muhdesatın aidiyetinin tespiti istemiyle davalıya dava açmıştır. Yerel mahkeme davayı reddetmiş ve davacılar bu kararı istinaf etmişlerdir. Ancak, istinaf talebi esastan reddedilmiştir. Davacılar bu kararı da temyize götürmüşlerdir. Ancak, dosya değeri 107.090 TL'nin altında kaldığı için davacı tarafın temyiz hakkı bulunmamıştır. Sonuç olarak, temyiz istemi reddedilmiş, harç yatırana iade edilmiş ve dosya yerel mahkemeye iade edilmiştir. Kanun maddeleri ise HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Malatya 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 07/07/2020 tarihinde verilen dilekçeyle muhdesat aidiyetinin tespiti talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 24/06/2021 tarihli hükmün Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davacılar vekili tarafından talep edilmiştir. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.
KARAR
Dava, muhdesatın aidiyetinin tespiti istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Davacılar vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karar, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK'nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 1.000 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan 107.090 TL temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacılar vekilinin TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 13/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.