Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/2790 Esas 2022/3369 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalıların aleyhine zilyetliğe dayalı tescil talebiyle dava açılmıştır. Yerel mahkeme davanın kabulüne karar vermiştir. Davalı vekili istinaf talebinde bulunmuş ve istinaf mahkemesi davanın reddine karar vermiştir. Bu karar davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir ancak dava değeri temyiz kesinlik sınırının altında olduğu için temyiz talebi reddedilmiştir. HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacıların temyiz talebi reddedilmiş, dosya mahkemeye iade edilmiştir.
HMK'nın 341. maddesi istinaf yoluna başvurulabilen kararları, 361 ve 362. maddeleri ise temyiz edilebilen ve edilmeyen kararları belirler.

MAHKEMESİ : Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Kemaliye Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 23/01/2017 tarihinde verilen dilekçeyle zilyetliğe dayalı tescil talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 15/05/2019 tarihli hükmün Erzurum Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davalı vekili tarafından talep edilmiştir. Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince istinaf talebinin kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın reddine dair verilen kararın davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.

KARAR
Dava, zilyetliğe dayalı tescil istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davalı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince istinaf talebinin kabulüne, Kemaliye Asliye Hukuk Mahkemesinin 2017/6 Esas, 2019/16 sayılı Kararının kaldırılmasına, davanın reddine karar verilmiştir.
Bu karar, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK'nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 7.874,51 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan (2022 yılı için 107.090 TL) temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacılar tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacılar vekilinin temyiz talebinin reddine, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 10/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.