Esas No: 2022/1735
Karar No: 2022/6404
Karar Tarihi: 21.06.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/1735 Esas 2022/6404 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2022/1735 E. , 2022/6404 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı ve diğer atılı suçtan mahkumiyetine dair İskenderun 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 24.06.2021 gün ve 2021/248 Esas, 2021/254 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi
Bölge adliye mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdurenin eylemin son bulma şekline ilişkin çelişkili beyanları ile olayın gerçekleştiği apartın güvenlik kamerasına yansıyan olayın öncesine ve sonrasına ilişkin hal ve tavırları, sanığın inkara yönelik savunmaları, adli görüşme raporunda mağdurun beyanlarına somut delillerle desteklenmesi halinde itibar edilebileceğine dair değerlendirme, mağdurun 23/10/2020 tarihli Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalının raporuna konu muayenesindeki anlatımlarında cinsel istismar iddiasına ilişkin bir eylemden bahsetmemesi, sanık ile mağdure arasında olaydan yaklaşık bir ay önce başka bir soruşturma konusu olan yaralama ve arabaya zorla bindirme iddiasına ilişkin husumet bulunması karşısında, sanığın cinsel istismar suçunu işlediğine dair mağdurun soyut, aşamalarda çelişen ve başka delille desteklenemeyen anlatımları dışında cezalandırmaya yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle sübuta eren eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunu oluşturduğu gözetilerek mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan hüküm kurulması karşısında söz konusu karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Sanığın olay tarihinde mağdura yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma eyleminde suçun cebir unsuru ile sanığın eyleminin cinsel amaçla gerçekleştiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 109/1, 109/3-f maddelerinde düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilerek mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması karşısında söz konusu karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin 11.11.2021 gün, 2021/2125 Esas, 2021/1669 Karar vaki istinaf başvurularının esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine göre sanığın TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü olmadığı takdirde derhal salıverilmesinin ilgili yerlere en seri şekilde bildirilmesi için müzekkere yazılmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine gönderilmesine, 21.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.