Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/28075 Esas 2022/7166 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan açılan davada, sanığın beraat ettiği kararın istinaf incelemesi sonucu esastan reddedildiği belirtiliyor. Kararda, üst sınırı on yıldan az olan suçlarda 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g maddesi gereğince üst sınırın on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlara verilen beraat kararlarının istinaf başvurularının reddedileceği, kanun maddesindeki hapis cezasının ağırlaştırıcı hallerinin ise nazara alınması gerektiği vurgulanıyor. Kararın nitelikli cinsel saldırı suçu açısından da incelendiği ancak temyiz sebebi bildirilmediği için vaki temyiz isteminin reddedildiği belirtiliyor. Kararda, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderileceği bildiriliyor.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan beraatine dair Kırşehir Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 22.02.2018 ve 2017/515 Esas, 2018/72 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat kararıyla ilgili yapılan başvuru üzerine istinaf incelemesini gerçekleştiren Bölge Adliye Mahkemesince anılan hükme ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen karar açısından müsnet suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 109/1. maddesinde yer alan hapis cezasının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olup, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlerin kesin olduğu ve nitelikli cinsel saldırı suçundan verilen karar açısından ise CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 30.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.