Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/627 Esas 2022/7260 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından açılan davada, Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen beraat kararına yapılan istinaf başvurusu, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından esastan reddedilmiştir. Nitelikli cinsel saldırı suçuna ilişkin karar açısından yapılan incelemede, katılan Bakanlık vekilinin temyiz sebebi göstermediği için temyiz isteminin reddine karar verilmiştir. İlgili kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesi, hapis cezasının ağırlaştırıcı halleri nazara alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olması durumunu düzenlerken, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesi suçlara ilişkin üst sınırları belirlemektedir. CMK'nın 294/1. maddesi ise temyiz edenin hükmün neden dolayı bozulması istediğini göstermek zorunda olduğunu düzenlemektedir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan beraatine dair Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 19.02.2018 gün ve 2017/123 Esas, 2018/72 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat kararıyla ilgili yapılan başvuru üzerine istinaf incelemesini gerçekleştiren Bölge Adliye Mahkemesince anılan hükme ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen karar açısından müsnet suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesinde yer alan hapis cezasının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olup, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlerin kesin olduğu ve nitelikli cinsel saldırı suçundan verilen karar açısından ise CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından,vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 30.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.