Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/27943 Esas 2022/7164 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Afyonkarahisar 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara yönelik yapılan istinaf başvurusu, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından esastan reddedildi. Sanık hakkında tehdit ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından beraat kararı verilirken, nitelikli cinsel saldırı suçunda ise temyiz isteği reddedildi. Başvuruda herhangi bir temyiz sebebi gösterilmediğinden, vaki temyiz istemi reddedildi ve kararın bir örneği Konya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderildi. Söz konusu kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 106/1 ve 116/4 maddeleri ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 286/2-g maddesi hapis cezalarının ağırlaştırıcı hallerini düzenlerken, CMK'nın 294/1 maddesi de temyiz edenin hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini göstermesi gerektiğine değinilmiştir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, konut dokunulmazlığının ihlali, tehdit
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan beraatine dair Afyonkarahisar 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 25.12.2018 gün ve 2018/193 Esas, 2018/626 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında tehdit, konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen beraat kararlarıyla ilgili yapılan başvuru üzerine istinaf incelemesini gerçekleştiren Bölge Adliye Mahkemesince anılan hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen karar açısından müsnet suçları düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 106/1, 116/4. maddelerinde yer alan hapis cezalarının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırlarının on yıldan az olup, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlerin kesin olduğu ve nitelikli cinsel saldırı suçundan verilen karar açısından ise CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Konya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 30.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.