Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/4186 Esas 2022/4817 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Hazine'ye karşı açılan ortaklığın giderilmesi davasında, yerel mahkemenin davanın kabulüne karar vermesi ve İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesi'nin istinaf başvurusunu reddetmesi üzerine, Hazine vekilinin temyiz talebi reddedildi. Kanunlar açıklandıktan sonra, temyiz edilemeyen kararlarla ilgili olarak Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-b maddesi gereğince temyiz dilekçesinin reddi gerekli olduğu belirtildi. Sonuç olarak, Hazine vekilinin temyiz dilekçesi reddedildi ve dosya ilk derece mahkemesine gönderildi. Kanun maddeleri: HMK'nın 341, 361, 362/1-a ve 362/1-b maddeleri.

7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesi
DAVALILAR : Hazine vd.
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Beykoz 1. Sulh Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 07/06/2017 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 21/03/2019 günlü hükmün İstanbul 36. Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından talep edilmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesince tarafların istinaf başvurularının usulden reddine, temyiz dilekçesinin reddine dair verilen ek kararın davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:

K A R A R

Dava, ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davalı Hazine vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun usulden reddine karar verilmiştir.
Davalı Hazine vekili temyiz talebinde bulunmuştur.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesince temyiz dilekçesinin reddine dair 29/04/2022 tarihli ek karar verilmiştir.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesinin ek kararı davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK'nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27/05/2021 gün ve 2020(20)5-451 Esas, 2021/636 Karar sayılı ilamı da gözetilerek, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1-a. maddesi gereğince kesin olarak verilen hükümlerin tashihi ve tavzihi istemine ilişkin verilen kararlar da kesindir.
Temyiz edilemeyen kararlar başlıklı 362/1-b maddesinde "4'üncü maddede gösterilen davalar ile (23/06/1695 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunundan doğup taşınmazın aynına ilişkin olan davalar hariç) özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davalarla ilgili kararlar" hükmü yer almaktadır. HMK'nın 4. maddesinde münhasıran Sulh Hukuk Mahkemesinin görev alanına giren ortaklığın giderilmesine ilişkin olan ve temyizi kabil olmayan kesin karara ve ek kararlara ilişkin temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı Hazine vekilinin temyiz dilekçesinin Bölge Adliye Mahkemesinin kararının kesin olması nedeniyle HMK'nın 366. maddesi yollamasıyla 346. maddesi gereğince REDDİNE, dosyanın İLK DERECE MAHKEMESİNE, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 05/07/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.