Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/3937 Esas 2022/4959 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, bir taşınmazdaki ortaklığın satış yoluyla giderilmesini istemiştir. Mahkeme, davanın kabulüne karar verdi. Ancak davalı, Yargıtay'a temyiz başvurusu yapmıştır ve sonuçta hükmün onanmasına karar verilmiştir. Ancak bu süre içinde davalı, ortaklığı trampa yoluyla satmıştır. Mahkeme, yeniden yapılan başvuruları da reddetmiştir ve satışın durdurulmasına ilişkin talepleri de reddetmiştir. İki tarafın temyiz başvuruları reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri: Ortaklığın Giderilmesi Hakkında Kanun Madde 9, Hukuk Muhakemeleri Kanunu Madde 438.

7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVALILAR : ... vd.
DAHİLİ DAVALILAR : ... vd.

Davacı vekili tarafından davalılar aleyhine 22/05/2015 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; 25/05/2022 tarihli ek kararı ile dahili davalıların isteminin reddine, 27/05/2022 tarihli ek kararı ile davalı ... vekilinin satışın durdurulmasına yönelik talebin reddine dair verilen 25/05/2022 ve 27/05/2022 günlü ek kararların Yargıtayca incelenmesi dahili davalı ... vekili ve dahili davalı ... mirasçıları vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
Davacı vekili, dava konusu 28157 ada 4 parsel sayılı taşınmaz üzerindeki ortaklığın satış suretiyle giderilmesini talep etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece 01.03.2016 tarihinde davanın kabulü ile dava konusu taşınmaz üzerindeki ortaklığın satış suretiyle giderilmesine karar verilmiş, davalı ... vekili hükmü temyiz etmesi üzerine Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin 16.01.2020 tarih 2016/12807 Esas, 2020/488 Karar sayılı ilamı ile hükmün onanmasına karar verilmiştir. Davalı ... vekilinin hükmü temyiz ettiği tarih ile Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin onama ilamı arasındaki zaman içerisinde davalı ... hissesini 21.10.2016 tarihinde ...'e trampa yolu ile satmıştır.
Davalı ... vekili, ilam üzerine karar düzeltme isteminde bulunmuş, Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin 07.12.2020 tarih 2020/1676 Esas, 2020/8138 Karar sayılı ilamı ile, sulh hukuk mahkemesi kararlarının karar düzeltmeye tabi olmaması nedeniyle karar düzeltme isteğini içeren dilekçenin reddine karar verilmiştir.
Hüküm, 07.12.2020 tarihinde kesinleştirilmiştir.
Dahili davalılar ... mirasçıları vekili 20.05.2022 tarihli beyan dilekçesinde, müvekkillerinin murisi ... 'in 2019 yılında yargılama esnasında vefat ettiğini, mahkemece mirasçıların araştırılarak davaya devam edip etmeyeceklerinin sorulmadığını, dilekçelerin ve kararın mirasçılara tebliğ edilmediğini, daha önce yaptıkları başvuruyu mahkemenin gerekçelendirmeden reddettiğini, değerlendirme kararının gerekçelendirilmesini istemiştir.
Mahkemece 25.05.2022 tarihli ek karar ile, talebin reddine karar verilmiştir.
Dahili davalı ... vekili 26.05.2022 tarihli beyan dilekçesinde, satış işleminin teminatsız, aksi kanaatte ise teminatlı bir şekilde durdurulmasını istemiştir. Mahkemece 27.05.2022 tarihli ek karar ile, talebin reddine karar verilmiştir.
Dahili davalılar ... mirasçıları vekili 25.05.2022 tarihli, dahili davalı ... vekili 27.05.2022 tarihli ek kararı temyiz etmiştir.
Bu durumda, 01.03.2016 tarihli ortaklığın satış suretiyle giderilmesine dair verilen hüküm, Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin denetiminden geçerek 16.01.2020 tarihinde onanmış, ilam üzerine davalı ... vekilinin karar düzeltme isteğine dair dilekçesi reddedilmiş ve hüküm 07.12.2020 tarihinde kesinleştirilmiştir.
Ek kararları temyiz eden tarafların talebi, satış işleminin durdurulması istemine ilişkin olup, yukarıda açıklandığı üzere karar kesinleştiğinden ve bu nedenle temyizi kabil karar bulunmadığından her iki temyiz dilekçesinin de reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklandığı üzere; dahili davalılar ... mirasçıları vekili ve dahili davalı ... vekilinin temyiz dilekçelerinin REDDİNE, peşin yatırılan harcın yatıranlara iadesine, 07.09.2022 tarihinde oy birliği ile karar veridi.