Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/2341 Esas 2022/5041 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı aleyhine açılan bir komşuluk hukuku davasında, yerel mahkeme Yargıtay'ın bozma kararına uyarak davayı kabul etmiş, davalı vekili bu kararı temyiz etmiş ancak tazminat miktarının 2021 yılında kesinlik sınırını geçmediği için temyiz hakkı bulunmadığı gerekçesiyle temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 3. maddesi, kanunların derhal uygulanabileceğini belirtir. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427/2. maddesi temyiz harcının yatırılmasını ve iade koşullarını düzenlerken, 432/4. maddesi ise temyizin reddedilmesi durumunda harcın nasıl iade edileceğini belirlemektedir.

7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 20/03/2014 gününde verilen dilekçe ile komşuluk hukukuna aykırılık sebebiyle eski hale getirme ve tazminat istenmesi üzerine Yargıtay 14. Hukuk dairesinin bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 11/02/2021 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, komşuluk hukukuna aykırılığın giderilmesi nedeniyle eski hale getirme ve tazminat istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece, Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin bozma ilamına uyularak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemesince bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilmektedir.
Bu açıklamalar ışığında; davalı aleyhine kabul edilen ve temyize getirilen tazminat miktarı toplamda 1.000,00 TL olup; temyiz edilen miktar, karar tarihi olan 2021 yılı itibariyle temyiz kesinlik sınırı 4.270,00 TL'yi geçmediğinden; davalı tarafın, kararı temyiz etme hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz istemini içerir dilekçenin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen tazminat miktarı 2021 yılı itibariyle kesinlik sınırı içinde kaldığından 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427/2 ve 432/4. maddeleri uyarınca, davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 12.09.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.