Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/8385 Esas 2022/5117 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/8385
Karar No: 2022/5117
Karar Tarihi: 13.09.2022

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/8385 Esas 2022/5117 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, özel orman statüsünde olan taşınmazının imar yolu üzerinde olması ve bu yolun mülkiyeti kendisine ait olan diğer özel orman parsellerinden geçmek zorunda olması nedeniyle geçit hakkı istemiştir. Mahkeme, dava reddedilmiştir. Bunun üzerine davacı, kararın Yargıtayca incelenmesi için temyiz dilekçesi vermiştir. Yargıtay, kararı onamıştır. Ancak karşı oyda, geçit talebinin adli yargının görev kapsamında olduğu, özel ormandan geçmek zorunda kalınan yerlerde hak kazanılması gerektiği, dolayısıyla davanın kabulü gerektiği ifade edilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- İmar Kanunu (3194)
- Orman Kanunu (6831)
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu (6100)
7. Hukuk Dairesi         2021/8385 E.  ,  2022/5117 K.

    "İçtihat Metni"

    7. Hukuk Dairesi
    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
    DAVALILAR : ... vd.

    Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 03/07/2015 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi istenmesi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 14. Hukuk Dairesinin bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 08/07/2021 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:

    K A R A R

    Mahkemece, Yargıtay (Kapatılan) 14. Hukuk Dairesinin bozma ilamı doğrultusunda araştırma ve inceleme yapılarak verilmiş olan karar usul ve yasaya uygun bulunduğundan yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,
    13/09/2022 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.


    (Muhalif)


    KARŞI OY

    Dairemizce temyiz incelemesi yapılan Karasu 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin kararında "(...) bozma ilamı doğrultusunda fen bilirkişisinden rapor alınmış, lehine geçit istenilen taşınmazların imar yoluna cepheli olduğu, taşınmazın geçit ihtiyacının olmadığı anlaşıldığından dava reddedilmiştir." şeklindeki gerekçe ile davanın reddine karar verilmiş, bu karar, dairemizin çoğunluk görüşü ile reddedilmiştir. Ancak bu gerekçe, davacının taleplerini karşılayacak nitelikte değildir.
    Davacının Hazineden satın aldığı 4045 parsel sayılı taşınmaz üzerine ...'nce "özel orman" şerhi verilmesi üzerine davacı, özel orman alanlarının belirlenmesini talep etmiş, bu talebine bağlı olarak 4098, 4099 ve 4100 sayılı parseller oluşturulmuştur. 4098 ve 4099 sayılı parseller (yine özel orman statüsünde) 2634 sayılı parselde de devam etmektedir. Taşınmazın imar yolu bulunmakla birlikte, bu imar yolunun, mülkiyeti davacıya ait olan, ancak özel orman statüsünden bulunan 4098 ve 4099 parsel sayılı taşınmazlardan geçmek zorunda olması nedeniyle, davacı ...'ne başvurarak özel ormandan yol açılmasına izin verilmesini talep etmiş, bu talebine, Adapazarı Orman Bölge Müdürlüğü'nün 29.04.2010 tarihli yazısı ile cevap verilmiş, bu cevap yazısında, 2634 parsel sayılı taşınmazın maliklerinin tamamının muvafakati halinde yola izin verilebileceğinin bildirilmesi üzerine 2634 parsel sayılı taşınmazın malikleri aleyhinde de dava açılmıştır.
    Karasu 1. Asliye Hukuk Mahkemesi 21/04/2016 tarih 2015/327 Esas 2016/171 Karar sayılı ilk kararında, davanın idari yargıda açılması gerektiğinden bahisle reddine karar verilmiş ise de, bu karar Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin 17/09/2020 tarih 2016/16346 Esas 2020/5118 karar sayılı kararı ile bozulmuş, bozma kararında, geçit hakkı tesisinin adli yargının görevine girdiği, denetime elverişli olmayan bilirkişi raporuna dayanılarak davanın reddine karar verilemeyeceğine değinilmiştir.
    Davacının, 2634 sayılı parselden geçit hakkı tesisine ilişkin bir talebi yoktur. Geçit talebinde bulunduğu taşınmazın mülkiyeti de kendisine aittir. Üstelik bu taşınmazda imar yolu da mevcuttur. Ancak, imar yolunun, özel ormandan geçmek zorunda olması nedeniyle geçit hakkı talebinde bulunmuş olup, yargılama sırasında alınan bilirkişi raporlarına göre özel orman alan sınırlarında içerisinde kalan yerin büyüklüğü 1325,68 ve 3281,99 metrekare olmak üzere toplam 4607,67 metrekaredir. Geçit istenilen yer özel orman olduğundan ve 14. Hukuk Dairesinin 17/09/2020 tarih 2016/16346 Esas 2020/5118 karar sayılı kararı davacı lehinde usuli kazanılmış hak oluşturacağından, davanın kabulüne karar verilmesi gerektiği kanaatindeyim. İlk derece Mahkemesinin kararının bu gerekçe ile bozulması gerektiği düşüncesi ile, sayın çoğunluğun onama görüşüne iştirak etmiyorum.




    TL :
    80,70 O.H.
    59,30 P.H.
    21,40 Kalan


    Hemen Ara