Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19500 Esas 2022/7588 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Patnos Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 15.05.2018 tarihli kararında, sanığın çocuğun cinsel istismarı (mağdureler ... ve ...’ya yönelik) suçundan mahkum olduğu ancak mağdure Münevver'e yönelik cinsel saldırı suçundan beraat ettiği belirtiliyor. Ancak Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda sanığın temel cezalarının belirlenirken alt ve üst sınırlar arasında ceza miktarına yönelik takdir hakkının kullanılırken denetime olanak verecek somut gerekçeler gösterilmediği ve bu nedenle fazla ceza tayini yapıldığı tespit edildiği için hükümler BOZULDU. Bu nedenle sanığın çocuğun cinsel istismarı (mağdureler ... ile ...’ya yönelik) ve cinsel saldırı (mağdure Münevver’e yönelik) suçlarından mahkumiyetine dair hükümler kaldırılarak dosya Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderildi. Kanun maddeleri olarak ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61. maddesi ve 3. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232/2-b. maddesi ve 302/2-4. maddesi ve fıkrası belirtiliyor.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı (mağdureler ... ile ...’ya yönelik), cinsel saldırı (mağdure Münevver’e yönelik)
HÜKÜM : Sanığın mağdureler ... ve ...’ya yönelik atılı suçtan (mağdure sayısınca) mahkumiyeti ile mağdure Münevver’e yönelik müsnet suçtan beraatine dair Patnos Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 15.05.2018 gün ve 2017/43 Esas, 2018/112 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun kabulü ile hükümlerin kaldırılarak mağdureler ... ile ...’ya yönelik çocuğun cinsel istismarı ve mağdure Münevver’e yönelik cinsel saldırı suçlarından mahkumiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı (mağdureler ... ile ...’ya yönelik) suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme yönelik Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK'nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin birinci fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlarla aynı Kanunun 3. maddesinin birinci fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki kanuni düzenleme karşısında, sanık hakkında atılı suçtan temel cezalar belirlenirken ve zincirleme suç hükümlerine göre cezalarda artırım yapılırken anılan maddede düzenlenen alt ve üst sınırlar arasında ceza miktarına yönelik takdir hakkı kullanılırken denetime olanak verecek somut gerekçeler gösterilmesi gerektiği gözetilmeyip maddede sayılan bir kısım ibarelerin aynen tekrarlanmasıyla yetinilerek temel cezaların teşdiden belirlenmesi sonucunda fazla ceza tayini,
Sanık hakkında cinsel saldırı (mağdure Münevver’e yönelik) suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesine gelince;
Olayın intikal şekli ve zamanı, hafif derecede mental retarde olan mağdurenin aşamalarda sanığın kendisine yönelik herhangi bir cinsel eyleminin olmadığına yönelik anlatımları, savunma, tanık beyanları ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında, ilk derece mahkemesi tarafından kurulan beraat hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden vaki istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılmasının ardından yapılan yargılamada mevcut sübuta ilişkin deliller ile dosya içeriğinin çelişmesi sonucunu doğuracak şekilde yazılı gerekçeyle mahkumiyet hükmü kurulması,
Bölge Adli Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda duruşmada yer alan Cumhuriyet Savcısının ad ve soyadıyla sicil numarasının gerekçeli karar başlığında yazılmaması suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 232/2-b. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 11.01.2019 gün ve 2018/364 Esas, 2019/42 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükümlerin kaldırılarak sanığın çocuğun cinsel istismarı (mağdureler ... ile ...’ya yönelik) ve cinsel saldırı (mağdure Münevver’e yönelik) suçlarından mahkumiyetine dair hükümlerin 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 07.07.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.