Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/2604 Esas 2022/7641 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkum edilerek hüküm açıklanmamasına karar verildi. Ancak sanığın hakaret suçundan dolayı verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına sanık müdafisi itiraz etti. Temyiz istemi kanuni olarak kabul edilmeyen bu itirazın mahallinde değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varıldı. Ayrıca sanığın ölümü nedeniyle kararın ilgili kanun maddelerine uygun olarak yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Sonuç olarak, hükümler bozuldu ve kararın detaylı açıklaması için TCK'nın 64/1 ve CMK'nın 223/8 maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi incelendi.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, hakaret
HÜKÜM : Cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet, diğer atılı suçtan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Mahkemece sanık hakkında hakaret suçundan dolayı 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup, temyiz yeteneğinin bulunmadığı ve sanık müdafisinin söz konusu karara yönelik temyiz istemi aynı Kanunun 264. maddesine göre itiraz kabul edilip, bu hususta gerekli kararın mahallinde merciince verilmesi gerektiği anlaşıldığından, cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerle sınırlı yapılan incelemede gereği görüşüldü:
Sanığın hükümden sonra 30.03.2020 tarihinde öldüğünün Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) aracılığıyla temin edilen nüfus kaydından anlaşılması karşısında, mahkemece bu hususta mahallinde araştırma yapıldıktan sonra 5237 sayılı TCK'nın 64/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri gereğince karar verilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.