Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/1014 Esas 2022/5268 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalıların ecrimisil istemine ilişkin olan davada, Yargıtay 8. Hukuk Dairesi tarafından verilen bozma ilamı sonrası yapılan yargılamada, mahkeme davayı kısmen kabul etmiş ve dahili davalılardan 2.186,66 TL ecrimisil alacağının dönem sonlarından itibaren yasal faiziyle birlikte tahsiline karar vermiştir. Davalılar vekili karara itiraz etmiş ancak temyiz sınırının altında kaldığından reddedilmiştir. HMK'nin ilgili maddeleri uyarınca davalıların temyiz talebi reddedilmiş ve dosya mahkemeye iade edilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: HMK'nin 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca temyiz sınırı 5.810,00 TL olarak belirlenmiştir ve temyiz kabiliyeti olmayan kararlara karşı temyiz mahkemesince bir karar verilebileceği belirtilmiştir.

7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVALILAR : ... vd.

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 28/02/2014 gününde verilen dilekçe ile ecrimisil talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne yönelik hükmün Yargıtay 8. Hukuk Dairesi tarafından bozulması üzerine bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 28/06/2021 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalılar ... ve ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, ecrimisil istemine ilişkindir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın, davacı vekili ve davalı vekilinin temyizi üzerine, Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 02.12.2020 tarihli, 2018/6977 Esas, 2020/7828 Karar sayılı bozma ilamı ile mülkiyetin kazanıldığı davanın kesinleşme tarihi olan 05.12.2012 tarihinden itibaren ecrimisile hükmedilmesi gerektiği gerekçesiyle hüküm bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davanın kısmen kabulü ile 2.186,66TL ecrimisil alacağının dönem sonlarından itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte dahili davalılardan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalılar vekili temyiz etmiştir.
6100 sayılı HMK’ye 6217 sayılı Kanunla eklenen geçici 3. madde hükmü gözetilerek HUMK’nun 14.07.2004 tarihli ve 5219 sayılı Kanunla değişik 427. maddesi uyarınca, karar tarihinde temyiz sınırı 5.810,00TL olup, temyiz konusu yapılan ecrimisil miktarı temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır.
Temyiz kabiliyeti olmayan kararlara karşı temyiz isteği yönünden mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca temyiz mahkemesince de bir karar verilebilir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK'nin 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davalılar vekilinin TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 19.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.