Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19506 Esas 2022/8012 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanıklar ... ile ...), sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı (sanık ...), şantaj (sanıklar ..., ... ile ...)
HÜKÜM : Sanıkların şantaj suçundan haklarında karar verilmesine yer olmadığına ve diğer atılı suçlardan mahkumiyetlerine dair İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 11.10.2019 gün ve 2016/201 Esas, 2019/306 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun karardaki mahkumiyet ve karar verilmesine yer olmadığına dair bölümlerin çıkarılarak yerlerine sanıkların müsnet suçlardan ayrı ayrı beraatlerine hükmedilmesi suretiyle düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesi içeriğinden sanık ... hakkında kurulan hükümleri temyiz etmediği anlaşıldığından, incelemenin sanıklar ... ve ... haklarında kurulan hükümlerle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra Dairemizin 2021/21418 Esasında kayıtlı bağlantılı dosyayla birlikte yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanıklar haklarında şantaj suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince atılı suçtan kurulan karar verilmesine yer olmadığına dair hükümlere yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair verilen Bölge Adliye Mahkemesi kararının 5271 sayılı CMK'nın 286/2-h. maddesi uyarınca kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, katılan Bakanlık vekilinin anılan karara ilişkin temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık ... hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçları ile sanık ... hakkında sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
İlk derece mahkemesince sanıklar haklarında bu suçlardan kurulan mahkumiyet hükümlerinin istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince sanıkların müsnet suçları işleyip işlemedikleri hususunda yapılacak değerlendirmenin delil takdirine ilişkin olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 303/1-a. maddesi kapsamına girmediği ve bu husustaki değerlendirmenin aynı Kanunun 280/1-g. maddesi uyarınca duruşmalı yapılarak karar verilmesi gerektiği gözetilmeden dosya üzerinde yapılan inceleme neticesinde sanıkların atılı suçları işlediklerine dair cezalandırılmalarına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gerekçesiyle karardaki mahkumiyete ilişkin bölümlerin çıkarılarak yerlerine müsnet suçlardan beraatlerine karar verilmesi suretiyle vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Bakanlık vekilinin temyiz talebi bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesinin 05.02.2020 gün ve 2019/2160 Esas, 2020/170 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükümlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesine gönderilmesine, 20.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.