Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/7798 Esas 2022/7954 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir cinsel taciz suçundan mahkumiyet hükmü temyiz edilerek Ceza Dairesi tarafından incelendi. Dosya detaylı bir şekilde tetkik edildi ve kanuni düzenlemeler gözetilerek, sanığın cinsel taciz suçunun unsurlarını oluşturmadığına karar verildi. Sanığın cep telefonuyla mağdurenin işyerini arayıp farklı bir tarihte işyerine gönderdiği mektuptaki sözleri ile kanuni unsurların oluşmadığı belirlendi. Bu nedenle suçun kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunu oluşturduğu, cinsel taciz suçunun açık olmadığı belirtildi. Bu sebeple mahkumiyet kararı bozuldu ve kanun maddeleri 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi göz önünde bulundurularak hüküm bozuldu.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 123. maddesi (kişilerin huzur ve sükununu bozma suçu)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (yargılama usulü hakkında Kanun'un uygulanması)
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi (temyiz mercii, bozma-istinaf ve kararlarında uymak zorunda oldukları hukuk kuralları)

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dosya kapsamına göre sanığın, kendisine ait cep telefonundan mağdurenin işyerini arayarak konuşmak istemesi ile farklı bir tarihte mağdurenin işyerine gönderdiği " şunu da iyi bil benim aradığım, namuslu kız oğlan kız veya dul bayan, sen şimdi kendini tart", " şunu unutma evliler de sever, boşanır gerekirse." şeklindeki mektup içeriğinde cinsel taciz içeren sözünün bulunmaması nedeniyle olayda atılı suçun kanuni unsurları itibarıyla oluşmayıp, mevcut haliyle sübuta eren eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 123. maddesinde düzenlenen kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunu oluşturduğu gözetilerek hüküm kurulması gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek cinsel taciz suçundan mahkumiyet kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 20.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.