Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/7168 Esas 2022/8163 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum edilirken kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraat etti. Bölge Adliye Mahkemesi, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna ilişkin beraat kararına yapılan istinaf başvurusunu esastan reddetti. Sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm ise temyiz edilmeksizin onandı.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 109/2. maddesi (hapis cezasının üst sınırı)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 286/2-g. maddesi (on yıldan az hapis cezasını gerektiren suçlar)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 288. ve 294. maddeleri (temyiz sebepleri)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 289. maddesi (kesin hukuka aykırılık halleri)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 302/1. maddesi ve fıkrası (esastan reddetme)

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyeti ile kişiyi hürriyetiden yoksun kılma suçundan beraatine dair Tarsus 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 03.03.2020 gün ve 2019/390 Esas, 2020/89 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan gerçekleştirilen yargılama sonucunda verilen beraat kararıyla ilgili istinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hüküm katılan Bakanlık vekili tarafından temyiz edilmiş ise de, müsnet suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesinde yer alan hapis cezasının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olması ve 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hüküm kesin olup, temyiz edilememesi karşısında, söz konusu karara yönelik temyiz isteminin CMK’nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisi ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine gönderilmesine, 22.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.