Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/3580 Esas 2022/5588 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davanın konusu elatmanın önlenmesi ve ecrimisil istemidir. Tavzih talebinin kabulüne dair verilen ek karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre, HMK'nın 305. maddesinin koşullarını taşıyan tavzih talebinin kabulüne karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Bu nedenle, 21.12.2021 tarihli ek kararın onanması gerekmiştir. Yasal olarak karar düzeltme yolu açık tutulmuştur.
HMK'nın 305. maddesi, hükmün yanlış veya eksik düzenlenmesi hallerinde tarafların istemi üzerine veya re'sen mahkemece hükmün yerine getirilmesi için daha sonraki bir zamanda verilecek karara kadar tarafların yapacakları işlemleri düzenler.

7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 15.05.2014 tarihinde verilen dilekçe ile elatmanın önlenmesi ve ecrimisil istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne karar verilmiş, davalı vekilinin temyiz istemi süresinde olmadığından reddedilmiş, davalı vekilinin karar düzeltme talebinin reddi üzerine 17.06.2021 tarihinde karar kesinleşmiş, davacı tarafından hükmün tavzih edilmesinin istenmesi üzerine tavzih talebinin kabulüne dair verilen 21.12.2021 tarihli ek karar, davalı vekili tarafından verilen dilekçe ile temyiz edilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

KARAR

Dava; elatmanın önlenmesi ve ecrimisil istemlerine ilişkindir.
Diyarbakır 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 16.05.2016 tarihli, 2014/840 E. ve 2016/510 K. sayılı ilamı ile açılan davanın kabulüne dair verilen 16.05.2016 tarihli hüküm davalı vekilince temyiz edilmiş, davalı vekilinin temyiz istemi süresinde olmadığından reddedilmiş, davalı vekilinin karar düzeltme talebinin reddi üzerine 17.06.2021 tarihinde karar kesinleşmiştir.
Davacı taraf, 05.10.2021 tarihli tavzih istemli dilekçesinde; davaya konu taşınmazın yanlışlıkla 18 no’lu bağımsız bölüm olarak hüküm fıkrasında belirtildiğini, ancak dava konusu taşınmazın, davalı yanca kullanılan ve davacı adına kayıtlı olan 21 no’lu bağımsız bölüm olduğunu belirterek hükmün tavzihen düzeltilmesini talep etmiş, tavzih talebinin kabulüne dair verilen 21.12.2021 tarihli ek karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Somut olayda; dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre, HMK'nın 305. maddesinin koşullarını taşıyan tavzih talebinin kabulüne karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Bu nedenle, 21.12.2021 tarihli ek kararın onanması gerekmiştir.

SONUÇ: Yapılan yargılamaya, tüm dosya içeriğine ve temyiz olunan ek kararda yazılı gerekçelere göre davalı vekilinin yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun ek kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 28.09.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
...