Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/2425 Esas 2022/8218 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun beden ve ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel istismarda bulunduğu ve tehdit kullanarak suç işlediği gerekçesiyle mahkum oldu. İlk derece mahkemesi tarafından verilen hükümler temyiz edildi, ancak suçlamanın kanıtlandığı ve cezanın kanuni sınırlar içinde tayin edildiği sonucuna varıldığı için temyiz talepleri reddedildi. Tehdit suçuna verilen cezanın miktar ve türüne göre, temyiz mümkün olmadığı için sanık müdafisi ile katılanların temyiz talebi reddedildi. Kanunlar arasındaki ilişki özetle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. Maddesi gereği 14.04.2011 tarihinden itibaren adli para cezalarında temyiz hakkı olmadığıdır. Ayrıca, sanığın suçu kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleştirdiği için mahkeme sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan belirlenmesine karar vermiş ve bu nedenle kanun değişikliğinin lehe veya aleyhe sonuç doğurmayacağı göz önünde bulundurulmuştur. Kanun maddeleri olarak 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 317. maddesi işaret edilmiştir.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı, tehdit
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ile tehdit suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Tehdit suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26.maddesiyle, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafisi ile katılanlar vekilinin temyiz taleplerinin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesine göre yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 317.maddesi gereğince REDDİNE,
Çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Tüm dosya kapsamına göre olay günü asansöre binen sanığın, eteğinin altından mağdurenin cinsel organını ellemesi şeklindeki eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve mahkemece sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi sebebiyle nihai ceza miktarının değişmediği, bu nedenle kanun değişikliğinin lehe veya aleyhe sonuç doğurmayacağı gözetildiğinde, muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisi ve katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 26.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.