Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/1379 Esas 2022/5918 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul 13. Asliye Hukuk Mahkemesi, davalının davacılara kapalı otopark vaadinde bulunduğunu tespit ederek, eksik ifa nedeniyle davanın kısmen kabulüne ve davacılar lehine tazminata hükmetmiştir. Ancak İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi, davacıların istinaf talebini reddederek, davalının istinaf talebini kabul ederek, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın reddine karar vermiştir. Temyiz eden davacılar vekili ise temyiz taleplerinin kabul edilmesini istemiş, ancak Yargıtay, Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermiştir.
Kanun maddeleri: Borçlar Kanunu madde 116, 117 ve 126.

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : İstanbul 13. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 16/10/2012 tarihinde verilen dilekçeyle tapu iptali ve tescil, ikinci kademede tazminat talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 04/07/2017 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davacılar vekili ile davalı vekili tarafından talep edilmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince davacılar vekilinin istinaf talebinin reddine; davalı vekilinin istinaf talebinin kabulüne, kararın kaldırılmasına ve davanın reddine dair verilen kararın Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle, tayin olunan 11/10/2022 günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davacılar vekili Av. ... .... Karşı taraftan gelen olmadı. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelenin sözlü açıklaması dinlendi. Açık duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Bilahare dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR
Yapılan yargılamaya, toplanan delillere, tüm dosya içeriğine, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının ONANMASINA, Yargıtay duruşma vekalet ücreti takdirine yer olmadığına aşağıda yazılı onama harçlarının temyiz edenlere yükletilmesine, dosyanın İLK DERECE MAHKEMESİNE, kararın bir örneğinin ilgili Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 11/10/2022 tarihinde oy çokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY
Davacılar vekili 10.10.2012 tarihli dava dilekçesiyle, müvekkillerince davalıya ait binadan kapalı garajı bulunan bağımsız bölüm satın aldıklarını kapalı garajı fiilen kullandıklarını, bu konuda davalının olumsuz bir davranış göstermediğini ancak tadilat ruhsatıyla bu yeri 122/ 714 arsa paylı bodrum kat 1 no'lu mesken olarak kendi adına tescil ettirmesi nedeniyle zarara uğradıklarını belirterek öncelikle 1 no'lu bağımsız bölümün tapusunun iptali ile binaya ait ortak alan olarak tescilini, olmadığı takdirde bağımsız bölüme düşen arsa paylarında meydana gelen azalma nedeniyle tazminat talebinde bulunmuştur.
Davalı taraf cevap dilekçesinde, davacı tarafın iddialarını kabul etmemiş, davaya konu 1 no'lu bağımsız bölümün müvekkili tarafından otopark olarak kullanıldığını, müvekkilinin davacıların bu yeri otopark olarak kullanmalarına izin veriyor olmasının bu yerin ortak alan olmasını gerektirmediğini, satış sözleşmesinde ortak alan olarak kapalı garaj bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
İstanbul 13. Asliye Hukuk Mahkemesi 04.07.2017 tarihli kararında; 22.10.2009 tarihinde yapı kullanma izin belgesi alınmış olmasına rağmen 1 no'lu bağımsız bölümün 22.11.2013 tarihinde halen inşa edilmediği ve fiilen kapalı otopark olarak kullanıldığını nazara alarak, taraflar arasında yazılı bir sözleşme bulunmamasına rağmen davalı tarafın davacılara kapalı otopark vaadinde bulunduğu sonucuna ulaşarak eksik ifa nedeniyle davanın kısmen kabulü ile davacılar lehine tazminata hükmetmiştir.
Taraflarca istinaf talebinde bulunulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesinin 12.12.2019 tarihli kararıyla davacı tarafın istinaf başvurusunun reddine; davalı tarafın istinaf talebinin kabulü ile ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak davanın reddine dair yeniden hüküm kurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı davacı tarafından temyiz başvurusu yapılmış ise de sayın çoğunluk tarafından temyiz talebi kabul edilmemiş ve Bölge Adliye Mahkemesi kararın onanmasına karar vermiştir.
Dosya kapsamına göre ve davanın tarafları arasında ihtilaf bulunmayan fiili kullanım durumuna göre; dava konusu 1 no'lu bağımsız bölümün mesken olarak değil kapalı otopark olarak inşa edildiği, davacılar tarafından sorunsuz şekilde ve hatta davalının izni ile otopark olarak kullanıldığı, tüm bu olayların yerel mahkemenin kararında da belirtildiği üzere taraflar arasında yazılı bir sözleşme bulunmasa da davalı tarafından davacılara otopark vaadinde bulunduğu kanaatine varıldığından, davacı tarafın temyiz taleplerinin kabulüyle Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulması görüşünde olduğumuzdan sayın çoğunluğun kararına katılamıyoruz.