Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/4129 Esas 2022/8541 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, bir çocuğun cinsel istismarı suçuyla ilgili bir davada, sanığı mahkum etti. Kararda, sanık hakkında kurulan hükmün temyize açık olduğu ve mağdure vekilinin temyiz talebinin reddedildiği belirtilmiştir. Mahkeme kararında, kanun maddelerine de atıfta bulunulmuştur. Karar tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan kanun maddeleri şunlardır:
- 6723 sayılı Kanun’un 33'üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8'inci maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305'inci maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260'ıncı maddesi'ne göre, temyiz talebi reddedilmiştir.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33'üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8'inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305'inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260'ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310'uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317'nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
Mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Mağdure ile kanuni temsilcisinin kovuşturma evresinde sanıktan şikayetçi olmadıklarını beyan ettikleri bu itibarla 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 237'nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca kamu davasında katılan sıfatlarının bulunmadığı anlaşılmakla, aynı Kanun’un 260'ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği sanık hakkındaki hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunmadığı, hükmün, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33'üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8'inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305'inci maddesinin birinci fıkrası gereği re’sen temyize de tabi olmadığı anlaşılmakla, mağdur vekilinin temyiz isteğinin 1412 sayılı Kanun’un 317'nci maddesi gereği, REDDİNE,
Sanık müdafisi ile O yer ... Savcısının temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisi ile O Yer ... Savcısının yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükümün ONANMASINA, 04.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.