Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/5627 Esas 2022/6112 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacının ecrimisil istemiyle açtığı davada, mahkeme davayı kısmen kabul etmiş ve davalının davacıya 01/01/2012-31/12/2012 tarihleri arası için aylık 450,00 TL ecrimisil haksız işgal tazminatı ödemesine hükmetmiştir. Davacı vekili, bu kararın sadece reddedilen ecrimisil bedeline ilişkin olan kısmını temyiz etmiştir. Ancak temyiz kesinlik sınırı 3.920,00 TL iken, temyize konu edilen değer 1.650,00 TL olduğundan temyize konu edilebilirlik sınırı altında kalmıştır. Bu nedenle, temyiz istemi reddedilmiştir. Karar düzeltme kanun yoluna başvurulması mümkün değildir.
Kanun maddeleri:
- 1086 sayılı HUMK'un 440/III-2 maddesi: Karar düzeltme istemi reddedilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki ecrimisil davasından dolayı mahal mahkemesinden verilen yukarıda gün ve sayısı yazılı hükmün; Dairemizin 26/05/2022 gün ve 2021/7885 Esas; 2022/3807 Karar sayılı ilamı ile davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmişti. Davacı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosya içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacının 6.600,00 TL ecrimisil istemiyle harçlandırarak açtığı eldeki davaya yönelik, yerel mahkemece 30/06/2020 tarihli hükümle "... Davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, 01/01/2012-31/12/2012 tarihleri arası için aylık 450,00 TL ecrimisil haksız işgal tazminatı olan 4.950,00 TL'nin her ay için dönemsel olarak hesaplanacak yasal faiziyle davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine ..." dair verilen karar, davacı vekilince, reddedilen ecrimisil bedeline münhasıran temyiz edilmiş olup temyiz istemine konu kararın verildiği 30/06/2020 tarihinde, temyiz kesinlik sınırı 3.920,00 TL; temyize konu edilen değer ise 1.650,00 TL olduğundan sonuç itibariyle miktarın temyiz edilebilirlik sınırı altında kalması sebebiyle anılan karara karşı temyiz yoluna gidilmesinin mümkün olmadığı belirtilmiştir.
1086 sayılı HUMK'un 440/III-2, maddesine göre yapılan incelemede, Dairemizin temyiz isteminin reddine dair kararın karar düzeltme kanun yoluna tabi olmadığı görülmekte olup karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin karar düzeltme isteğini içeren dilekçesinin REDDİNE, gereksiz yatırılan harcın yatırana iadesine, 20/10/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.