Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/16643 Esas 2022/8907 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edilmesi sonucunda, çocuğun cinsel istismarı suçuyla mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, yasal düzenlemeler dikkate alınarak, suçun cezasının üst sınırı nedeniyle bu davayı üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesi'nin ele alması gerektiği kararı verilmiştir. Bu nedenle, mahkeme görevsizlik kararı vermiştir. Kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1. maddesi, 6545 sayılı kanun'un cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapması ve 5235 sayılı Kanunun 12, 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunmasıdır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla bu suçla ilgili davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 11.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.