Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/9499 Esas 2022/9253 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, bir sanığın nitelikli cinsel istismar suçu nedeniyle mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, mahkeme kararında, sanığın eylemlerinin organ sokma şeklinde gerçekleştiği iddiasına herhangi bir kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 103/2 ve 103/4.maddeleri uygulanarak ceza verilmesi yanlış olmuştur. Ayrıca, sanığın mağdurenin abisi olması nedeniyle ceza miktarının 5237 sayılı TCK’nın 103/3. maddesi ile artırılması gerektiği de göz ardı edilmiştir. Bu nedenlerle, kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Detaylı Kanun Maddeleri Açıklamaları:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/2 ve 103/4. maddeleri: Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı suçuyla ilgili maddelerdir.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/3. maddesi: Mağdurun yakın akrabası veya vasi gibi özel şartlarla korunan kişi olması halinde cezanın artırılması ile ilgilidir.
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi: Temyiz yoluyla yapılan başvuruların karara bağlanmasını düzenleyen madde.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Temyiz kararlarının nasıl verileceğini ve neleri içereceğini belirleyen madde.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet


İlk derece mahkemesince verilen re'sen de temyize tabi olan hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki beyanları, eylem tarihlerindeki yaşı ve olayların gerçekleşme zamanı, iddia olunan eylemlerin mahiyeti, adli muayene raporu ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında, sanığın eylemlerini cebir veya tehdit kullanarak organ sokma şeklinde gerçekleştirdiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle eylemlerin çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilmeden sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 103/2 ve 103/4.maddelerinin tatbiki,
Kabule göre de;
Sanığın mağdurenin abisi olduğu nazara alınıp hakkında müsnet suçtan belirlenen temel cezanın 5237 sayılı TCK’nın 103/3. maddesi ile artırılması gerektiğinin gözetilmemesi ile aynı Kanunun 103/1. maddesinin uygulanmasının ardından 103/2. maddesinin tatbiki suretiyle kademeli uygulama yapılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla re'sen de temyize tabi hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 19.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.