Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/4041 Esas 2022/9275 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak, TCK'da yapılan değişiklik sonrası cezanın üst sınırının Ağır Ceza Mahkemesi'nin görev alanına girdiği göz önünde bulundurularak, görevsizlik kararı verilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, kararın bozulmasına karar verildi. Kanunlar: 5237 sayılı TCK'nın 103/1 maddesi, 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun, 5235 sayılı Kanunun 12 maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 4. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesinde 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 19.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.