Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/11451 Esas 2022/9443 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun cinsel istismarı suçundan Denizli 5. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edildi. Yapılan istinaf başvurusu Bölge Adliye Mahkemesi tarafından esastan reddedildi. Sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekili, temyiz isteğinde bulundu. Ancak, yapılan değerlendirmede temyiz sebepleri yerinde görülmediği için temyiz istemi reddedildi. 5271 sayılı CMK'nın 288, 294 ve 289. maddeleri ile ilgili hükümler detaylı bir şekilde incelendi. Sonuç olarak, hüküm ONANARAK dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesi ve bir örneğinin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmesi kararlaştırıldı. (Toplam 182 kelime)
5271 sayılı CMK'nın:
- 288. maddesi: \"Temyiz yoluna başvurulmasını gerektiren haller\"
- 289. maddesi: \"Temyiz incelemesi ve hüküm bozma\"
- 294. maddesi: \"Temyiz istemi hakkında karar verme\"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Denizli 5. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 30.11.2021 gün ve 2021/61 Esas, 2021/546 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmesine, 25.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.