Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/13329 Esas 2022/9430 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanıklar), çocuğun cinsel istismarı (sanık ...), haberleşmenin engellenmesi (sanıklar Umut ve ...)
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanıklar haklarında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305 inci maddesi gereği kımen temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
Sanıklar Umut ve ... haklarında haberleşmenin engellenmesi suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL'ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup, sanıklar haklarında haberleşmenin engellenmesi suçundan doğrudan verilen para cezalarının miktarları itibarıyla kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, sanıklar müdafisinin anılan hükümlere yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanıklar haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık ... hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hüküm ile müsadere kararının incelenmesine gelince ;
Sanık savunması ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi, yine 5237
sayılı TCK'nın 54/3. maddesindeki ''Suçta kullanılan eşyanın müsadere edilmesinin işlenen suça nazaran daha ağır sonuçlar doğuracağı ve bu nedenle hakkaniyete aykırı olacağı anlaşıldığında, müsaderesine hükmedilmeyebilir.'' şeklindeki düzenleme ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, müsadere kararı verilmesinin işlenen suçlara nazaran daha ağır ve hakkaniyete aykırı sonuçlar doğuracağı gözetilerek suçta kullanılan 75 M 0106 plaka sayılı aracın ruhsat sahibine iadesine karar verilmesi gerekirken orantılılık ilkesine aykırı olacak şekilde müsaderesine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hüküm ile müsadere kararının 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 25.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.