Esas No: 2021/3928
Karar No: 2022/9984
Karar Tarihi: 07.11.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/3928 Esas 2022/9984 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/3928 E. , 2022/9984 K.Özet:
Sanık, mağdureyi takip ederek asansöre binip vücuduna dokunması nedeniyle cinsel saldırı suçuyla mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın eylemi kısa süreli, ani ve kesintili olduğundan sarkıntılık suretiyle cinsel saldırı suçunu oluşturduğu kabul edilmemiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi: Temyiz yoluyla verilen kararların değerlendirilmesi ve hükümlerin düzeltilmesine ilişkin esaslar hakkında düzenlemeler içermektedir.
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi: Yargılama sonucu verilen kararların temyizi ve hükümlerin düzeltilmesi sürecini açıklamaktadır.
- 5237 sayılı TCK’nın 102/1-c.2. maddesi: \"Mağdurun rızası olmaksızın, beden dokunulmazlığına tasarruf suretiyle kişinin cinsel amaçla, bedenini herhangi bir parçasına dokunarak, cinsel bir davranışta bulunması\" şeklinde sarkıntılık suretiyle cinsel saldırı suçunu tanımlamaktadır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Tüm dosya kapsamına göre sanığın olay günü sokakta görünce takip etmeye başladığı mağdurenin asansöre binmesi üzerine kendisinin de asansöre binerek vücuduna dokunması şeklinde sübuta eren eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı 5237 sayılı TCK’nın 102/1-c.2. maddesinde düzenlenen sarkıntılık suretiyle cinsel saldırı suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması neticesinde fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 07.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.