Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/11081 Esas 2022/10156 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme 9. Ceza Dairesi, Çorlu 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve çocuğun cinsel istismarı suçundan hüküm giyen sanığın istinaf başvurusunu esastan reddetti. Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyize edildi ve dosya incelendikten sonra ilk derece mahkemesinin hükümlerinin delillerle çeliştiği anlaşıldığından mahkumiyet kararının yerinde olmadığına hükmedildi. Kanuna aykırı itirazlar da yerinde görüldüğünden İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin vaki istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildi ve bu kararın nedenleri açıklandı. Kararda 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. maddesi ve fıkraları göz önünde bulunduruldu ve sanığın tahliyesine, başka suçtan tutuklu veya hükümlü olmadığı takdirde serbest bırakılmasına karar verildi. Dosyanın ilk derece mahkemesine ve İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesi kararlaştırıldı.
Madde 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. maddesi ve fıkraları, temyiz veya istinafın reddedilmesi durumunda tahliye ve serbest bırakılma hükümlerini içerir. Kanun, mahkumiyet kararının yerinde olmadığına hükmedildiği durumlarda sanığın derhal tahliye edilmesini ve serbest bırakılmasını öngörmektedir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Çorlu 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 20.01.2022 gün ve 2021/390 Esas, 2022/28 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdurenin aşamalardaki tutarlılık göstermeyen anlatımları, sanığın istikrarlı bir şekilde evde bulunanlarla kahvaltı yaptığı, öğle vaktinde mağdurenin babasıyla birlikte evden ayrıldığı, saat 04.30’da evden ayrılmadığı şeklindeki savunmasını doğrulayan mağdurenin babası tanık İmran ile annesi Yüksel'in ifadeleri, tanıklar ...'nin gerek kendi içlerinde gerekse birbirleriyle çelişen ifadeleri, sanığın öne sürdüğü husumet iddiası ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında; ilk derece mahkemesinin kabulünde yer alan sübuta ilişkin delillerin dosya içeriğiyle çelişmesi nedeniyle mahkumiyet kararının yerinde olmadığı anlaşıldığından, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 27.04.2022 gün ve 2022/859 Esas, 2022/1005 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine göre sanığın TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü olmadıkları takdirde derhal salıverilmelerinin ilgili yerlere en seri şekilde bildirilmesi için müzekkere yazılmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 09.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.