Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/282 Esas 2020/5612 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/282
Karar No: 2020/5612
Karar Tarihi: 02.12.2020

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/282 Esas 2020/5612 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul 1. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin verdiği karar, Daire tarafından onaylanmıştır. Dava, müvekkillerinin davalı şirketin %33,3 oranında payına sahip kurucularından olduğu ancak hukuka aykırı bir ıskat kararı nedeniyle paylarının %10'a kadar düştüğü iddiası üzerine açılmıştır. 2013 yılı finansal tablolarının 6102 sayılı TTK'nin 515. maddesine uygun olmadığı ve yönetim kurulu üyelerinin ibrasında kanuna uygun olmayan unsurlar olduğu iddiaları üzerine davalı şirketin 28.04.2014 tarihli genel kurul toplantısının 5. ve 6. maddelerinin iptali talebiyle dava açılmıştır. Mahkeme, 5 nolu kararın iptaline, 6 nolu kararın ise reddine karar vermiştir. Daire, taraf vekillerinin karar düzeltme talebinin reddine karar vermiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun 515, 436/2. ve 3506 sayılı Kanunun 442/3. maddeleri.
11. Hukuk Dairesi         2019/282 E.  ,  2020/5612 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

    Taraflar arasında görülen davada İstanbul 1. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 16.06.2016 gün ve 2014/1178 - 2016/494 sayılı kararı onayan Daire"nin 10.10.2018 gün ve 2016/14417 - 2018/6216 sayılı kararı aleyhinde taraf vekilleri tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
    Davacılar vekili, müvekkillerinin davalı şirketin %33,3 oranında payına sahip kurucularından olduğunu, ancak müvekkilleri hakkında alınan hukuka aykırı ıskat kararı neticesinde paylarının toplamda yaklaşık %10"luk bir seviyeye indiğini, ıskat kararının geçersizliğinin tespiti talebi ile İstanbul 41. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2013/300 Esas sayılı dosyası ile açtıkları davanın derdest olduğunu, davalı şirketin 28.04.2014 tarihinde yapılan 2013 yılı olağan genel kurul toplantısında gündemin 5 numaralı maddesi ile 2013 yılı finansal tablolarının onaylanması kararının iptali gerektiğini, zira 2013 yılı finansal tablolarının 6102 sayılı TTK"nın 515. maddesinde tanımlanan ilkelere uygun olmadığını, gündemin 6. maddesinde de yönetim kurulu üyelerinin ibrasının karar altına alındığını, TTK 436/2. maddesine göre yönetim kurulu üyelerinin kendi ibralarında oy kullanması dışında aynı zamanda bir yönetim kurulu üyesinin kendisi dışındaki yönetim kurulu üyelerinin ibrasında da oy kullanmasının yasaklandığını, buna göre müvekkillerinin dışındaki aynı zamanda yönetim kurulu üyesi sıfatını taşımaları nedeniyle ibra kararında oy kullanmalarının kanunen mümkün olmadığını ileri sürerek davalı şirketin 28.04.2014 tarihli genel kurul toplantısının 2013 yılı finansal tabloların onaylanmasına ilişkin 5. maddesinin ve yönetim kurulu üyelerinin ibrasına ilişkin 6. maddesinin iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, 2013 yılı finansal tablolarının 52.666.668 kabul oyuna karşılık 5.833.332 red oyuyla kabul edildiğini, bu nedenle karara karşı dava açma yolunun bulunmadığını, mali tablolar hazırlanırken oluşan formül ve hesap kayması nedeniyle sehven basit bir yazım hatası olduğunu, bu teknik hatanın düzeltilip 2013 yılı Kurumlar Vergisi Beyannamesinin verilmesi sırasında vergi dairesine ibraz edildiğini, yönetim kurulu üyelerinin tek tek ibra edildiklerini, dolayısıyla genel kurulun dava konusu yapılan 5. ve 6. maddesinin yasaya aykırı bir yön taşımadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; davalı şirketin 28.03.2014 tarihli genel kurulunda alınan 2013 yılı finansal tablolarının onaylanmasına ilişkin 5 nolu kararın iptaline, aynı tarihli genel kurulun yönetim kurulunun ibrasına ilişkin 6. maddesinin iptali talebinin reddine dair verilen karar taraf vekillerinin temyiz istemi üzerine Dairemizce onanmıştır.
    Bu kez taraf vekilleri karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
    Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, taraf vekillerinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 38,50 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 477,45 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, alınmadığı anlaşılan 113,30 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 477,45 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 02/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Hemen Ara