Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2005/13-607 Esas 2005/614 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2005/13-607
Karar No: 2005/614
Karar Tarihi: 16.11.2005

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2005/13-607 Esas 2005/614 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu         2005/13-607 E.  ,  2005/614 K.

    "İçtihat Metni"

     

    Mahkemesi

    :

    Ankara 7.Asliye Hukuk Mahkemesi

    Günü

    :

    14.6.2005

    Sayısı

    :

    2005/178-267

     

     

     

     

     

     

    Taraflar arasındaki “tenfiz” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara Asliye 7. Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 12.5.2004 gün ve 2003/857-2004/283 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 13. Hukuk Dairesinin 16.12.2004 gün ve 2004/11052-18457 sayılı ilamı ile,

    (... Davacı, borcunu ödemeyen davalı aleyhine Wedding Sulh Hukuk Mahkemesinden aldığı kararın tenfizine karar verilmesini istemiştir.

    Davalı, yersiz olan davanın reddini dilemiştir.

    Mahkemece verilen kabul kararının dairemizce 2.10.2003 tarihinde bozulması üzerine Bozma ilamına uyularak bu defa davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.

    Bozma kararına uygun olarak Alman Makamlarınca onanmış karar aslı ve onanmış tercümesi ibraz edilmiştir. İbraz edilen onaylı örnekte hükmedilen miktar belirlenmiş ve bu hüküm kesinleşmiştir. Hal böyle olunca özel hukuk hükümleri gereğince yabancı mahkeme kararının Türk kamu düzenine aykırı olmadığı açık ve belirgindir. Bu itibarla onaylı kesinleşmiş karara göre davanın kabulüne karar vermek gerekirken, mahkemece yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir...)

    Gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle,yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir. 

    TEMYİZ EDEN: Davacı vekili

    HUKUK GENEL KURULU KARARI

    Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

    Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire Bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

    SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 16.11.2005 gününde oybirliği ile karar verildi.

    Hemen Ara