Esas No: 2015/809
Karar No: 2015/2518
Karar Tarihi: 25.06.2015
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/809 Esas 2015/2518 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkumiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1-Sanık ... hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçu ile ilgili verilen tedavi ve denetimli serbestlik kararına yönelik temyiz isteğinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2012/785-101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, sanık müdafiinin itirarazlarıyla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE
2-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyize gelince;
18.9.2006 tarihli tutanakta belirtildiği gibi şüphe üzerine durdurulmak istenen sanık ...in kullandığı 01 T 3035 plakalı aracın dur ikazına uymayarak kaçması sonucu yapılan takip sonucu aracın durduğu ancak içindeki 4 şahsın farklı yöne kaçtığı bu şahıslardan araç sürücüsü sanık ...ve .."ın yakalandığı, takip sırasında sanığın kullandığı araç içersinden bir paket atıldığı hususunda ihbar yapılması üzerine içinde esrar olduğu, anlaşılan paketin ele geçtiği sanığın uyuşturucu kullandığını kabul etmediği gibi uyuşturucu kullandığına ilişkin tıbbi raporun alınmadığı, araçtan atılan esrarın sanığın attığına dair delil de bulunmadığı anlaşılmakla, sanığın kullanmak için uyuşturucu bulundurduğuna ilişkin savunmasının aksine her türlü kuşkudan uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından beraati yerine yazılı gerekçe ile mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 25.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.