Esas No: 2005/9-445
Karar No: 2005/466
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2005/9-445 Esas 2005/466 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Mahkemesi : Ankara 4.İş Mahkemesi
Günü : 28.4.2005
Sayısı : 447-480
Taraflar arasındaki “Kıdem ve ihbar tazminatlarının ödetilmesi” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 4.İş Mahkemesince mahkemenin görevsizliğine dair verilen 8.9.2004 gün ve 2003/773 E. 2004/1199 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9.Hukuk Dairesinin 10.1.2005 gün ve E. 2004/28247, K.2005/452 sayılı ilamı ile;
(...Davacının 5/12/1994 tarihinde davalı işverence verilen tarihsiz bildirge üzerine 1475 sayılı Kanun kapsamında bir işyeri olarak tescil edildiği ve işyerinde ofset baskı işleri yapıldığı Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Teftiş Kurulu’nun 27.2.2003/15 tarih ve sayılı raporuyla anlaşılmaktadır. Öte yandan davacının, hizmet akdine tabi olarak çalışıp işten çıkarılması üzerine işsizlik ödeneği aldığı da Türkiye İş Kurumu Ankara İl Müdürlüğünün 7/5/2004 tarihli yazı içeriğinden ortaya çıkmaktadır. Davalının 507 sayılı Esnaf ve Sanatkarlar Kanunu’nun ikinci maddesindeki tanıma uygun bir çalışması bulunmadığından, sermaye miktarı ve özellikle bilgisayarla iş yapması karşısında yaptığı işin, meslek ve küçük sanat sahipliği kavramına girmediği anlaşıldığından esnaf sayılması mümkün değildir. İşyerinde çalışan işçi sayısı bu bakımdan sonuca etkili olmadığından mahkemenin esasa girerek karar vermesi gerekirken, yazılı şekilde görevsizlik kararı verilmesi hatalıdır...)
Gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN :Davacı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 13.07.2005 gününde, oybirliğiyle ile karar verildi.