Esas No: 2006/1-544
Karar No: 2006/567
Karar Tarihi: 20.09.2006
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2006/1-544 Esas 2006/567 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Karşıyaka 2. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 22/02/2006
NUMARASI : 2006/5-184-544
Taraflar arasındaki “boşanma-nafaka“ davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Karşıyaka 2.Aile Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 23.06.2005 gün ve 2004/1062 E. 2005/278 K. sayılı kararın incelenmesi davalı-davacı Ö. G. vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesinin 20.07.2005 gün ve 9332 11658 sayılı ilamı ile, (...I-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı-davacı kadının nafaka davasına yönelik temyiz itirazları yersizdir.
2-Davalı-davacı kadının boşanma davasına yönelik temyiz incelenmesine gelince;
Davacı-davalı kocanın tanıklarının beyanında geçen olaylardan sonra evlilik birliği devam etmiştir.
Türk Medeni Kanununun 166/1-2 maddesi uyarınca; Boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir.Oysa dinlenen davacının tanıklarının sözlerinin bir kısmı Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davalı Özgül Gönen vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre,Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ:Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA,istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 20.09.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.