Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/2019 Esas 2015/1379 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
20. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2019
Karar No: 2015/1379
Karar Tarihi: 03.06.2015

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/2019 Esas 2015/1379 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir kişinin uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum edildiği davalı dosyayı incelerken, başvurulacak kanun yolunun, merciinin, başvuru şekli, süresi ve başlangıcının açıkça ve ilgiliyi yanıltmayacak biçimde hüküm fıkrasında gösterilmesi gerektiğini belirtti. Bu nedenle, dosyadaki hükümde yanıltıcı bir ifade kullanıldığı için mahkemeye verilen mahkumiyet kararı hukuka uygun değildi. Ayrıca, uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik kararları, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre durma kararı niteliğinde olduğundan; dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iade edilmesi gerektiği kararına varıldı. Kararda, Anayasa'nın 40/2, 5271 sayılı CMK'nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddelerine atıfta bulunuldu.
20. Ceza Dairesi         2015/2019 E.  ,  2015/1379 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkeme : (KAPATILAN)) Sulh
    Ceza Mahkemesi
    Ek Karar Tarihi - Numarası : 07/05/2008 - 2007/630 Esas ve 2008/143 karar
    Suçlar : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
    Hüküm : Mahkûmiyet

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
    Anayasa’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri uyarınca, hüküm fıkrasında, başvurulacak kanun yolunun, merciinin, başvuru şekli, süresi ve bu sürenin başlangıcının açıkça ve ilgiliyi yanıltmayacak biçimde gösterilmesi gerekmekte olup; dosya kapsamına göre, sanığın yüzüne karşı verilen 28.03.2007 tarihli kararda kanun yoluna başvuru süresinin “tefhimden itibaren" yerine, yanıltıcı biçimde “tefhim veya tebliğden itibaren” başlayacağının belirtilmesi karşısında; mahkemece verilen, 07.05.2008 tarihli mahkûmiyet hükmünün hukuken geçersiz olduğu, sanığın 12.05.2008 tarihli temyiz dilekçesinin 28.03.2007 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik kararına yönelik olduğu kabul edilerek, asıl hükmün incelenmesinde;
    Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup, itiraz kanun yoluna tabi bulunması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 03.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara