Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2021/8367 Esas 2022/1626 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bir borçlu, takip dayanağı olan ilamın kesinleşmeden takibe konulamayacağını ileri sürerek takibin iptalini talep etmiştir. İlk derece mahkemesi, şikayeti kabul ederek takibin iptaline karar vermiştir. Ancak alacaklı, istinaf başvurusu yapmıştır ve Bölge Adliye Mahkemesi, istinaf başvurusunu kabul ederek şikayeti reddetmiştir. Karar temyiz edilince alacaklı vekili, şikayetçinin taleplerinin kısmen kabul edildiğini belirten bir dilekçe vermiştir. Bölge Adliye Mahkemesi, bu dilekçeyi değerlendirerek ek bir karar vermiştir ve temyize göndermemiştir. Sonuç olarak, tarafların iddia ve savunmaları doğrultusunda usul ve kanuna uygun şekilde verilen Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak, 5311 Sayılı Kanun ile değişik İİK'nin 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 Sayılı HMK'nin 370. maddeleri belirtilmiştir.

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi



Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Şikayetçi borçlunun, takip dayanağı ilamın kesinleşmeden takibe konulamayacağını ileri sürerek takibin iptalini talep ettiği,
İlk Derece Mahkemesi’nce şikayetin kabulü ile takibin iptaline karar verildiği,
Kararın alacaklı tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi’nce istinaf başvurusunun kabulü ile mahkeme kararının kaldırılmasına ve şikayetin reddine hükmedildiği,
Kararın şikayetçi/borçlu tarafından 13.07.2021 tarihinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Alacaklı vekili, 18.06.2021 tarihli Bölge Adliye Mahkemesi kararından sonra verdiği, dosyaya 21.07.2021 tarihinde giren, 18.06.2021 tarihli dilekçesi ile “istinaf talebinden vazgeçtiklerini..”,
01.07.2021 tarihli dilekçe ile de “... şikayetçinin takibin iptali talebini, alacaklı aleyhine inkar tazminatına hükmedilmesi ile faizin iptali talepleri hariç olmak üzere, kabul ettiklerini...” bildirmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi bu iki dilekçeyi değerlendirdiği 14.07.2021 tarih ve 2020/1841 E. - 2021/1693 K. sayılı ek kararı ile;
“1-Alacaklının 18.6.2021 tarihli istinaf başvurusundan feragat talebinin, bu talepten önce Bölge Adliye Mahkemesi’nce karar verilmesi nedeniyle HMK’nın 349/2. maddesi gereğince reddine,
2-Davalı vekilinin 01.7.2021 tarihli şikayeti kısmi kabul dilekçesi hakkında ise, davanın kısmen kabulü halinde, geri kalan kısım için davaya devam edilmesi gerektiğinden bahisle karar verilmesine yer olmadığına” karar vermiştir.
Ek karar taraflara tebliğ edilmiş, ancak taraflarca temyiz edilmemiştir.
Alacaklı vekilinin 01.7.2021 tarihli şikayeti kısmi kabul dilekçesi ile ilgili olarak yapılan değerlendirmede;
6100 sayılı HMK'nın 308. maddesi gereğince, kabul, davacının talep sonucuna, davalının kısmen veya tamamen muvafakat etmesidir. Aynı maddenin ikinci fıkrası hükmüne göre, kabul, ancak, tarafların üzerinde serbestçe tasarruf edebilecekleri davalarda hüküm doğurur. Öte yandan davayı kabul, kesin hüküm gibi hukuki sonuç doğurur (HMK'nun 311/1). Davalının davayı kabul etmesi ile dava konusu uyuşmazlık sona erer.
6100 sayılı HMK'nın 310. maddesine 7251 sayılı Kanunun 29. maddesi ile eklenen 3. fıkrasına göre;
“(2) Feragat veya kabul, hükmün verilmesinden sonra yapılmışsa, taraflarca kanun yoluna başvurulmuş olsa dahi, dosya kanun yolu incelemesine gönderilmez ve ilk derece mahkemesi veya bölge adliye mahkemesince feragat veya kabul doğrultusunda ek karar verilir.
(3) Feragat veya kabul, dosyanın temyiz incelemesine gönderilmesinden sonra yapılmışsa, Yargıtay temyiz incelemesi yapmaksızın dosyayı feragat veya kabul hususunda ek karar verilmek üzere hükmü veren mahkemeye gönderir.”
Alacaklı vekilinin 01.7.2021 tarihli şikayeti kısmi kabul dilekçesi, Bölge Adliye Mahkemesi’nin 14.07.2021 tarih ve 2020/1841 E. - 2021/1693 K. sayılı ek kararı ile değerlendirildiğinden ve bu ek karar temyiz edilmediğinden, alacaklı vekilinin kısmi kabul dilekçesi hakkında bir işlem yapılmasına yer olmadığına karar verilerek, şikayetçi borçlunun Bölge Adliye Mahkemesi’nin 18.06.2021 tarihli asıl kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 5311 Sayılı Kanun ile değişik İİK'nin 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 Sayılı HMK'nin 370. maddeleri uyarınca ONANMASINA, alınması gereken 80,70 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 10/02/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.