Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/915 Esas 2022/2573 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bir kira sözleşmesindeki kefiller, icra müdürlüğüne sundukları dilekçelerle borca itiraz etmişlerdir. Alacaklı, itirazın kaldırılması ve tahliye istemiyle icra mahkemesine başvurmuş, ancak mahkeme taşınmazın tahliyesine, kefillerin itirazının reddine ve alacaklının asıl alacağın %20’si oranında icra inkar tazminatına mahkum edilmesine karar vermiştir. Alacaklı, istinaf başvurusu yapmış ancak bu başvurusu reddedilmiştir. Kararın temyizinde, tazminatın takip konusu asıl alacak miktarı olan 189.400 TL üzerinden verilmesinin yanlış olduğu belirtilmiş, tazminatın 100.000 TL üzerinden hükmedilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Bu nedenle karar kısmen kabul edilerek, tazminat miktarı düzeltilmiştir. 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 269/d ve 68/son maddeleri ile 6100 sayılı HMK'nun 373/1. ve 370/2. maddelerinin uygulanması gerektiği belirtilmiştir.

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 1



Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Adi kiraya ve hasılat kiralarına ait örnek 13 ilamsız takipte, kira sözleşmesindeki kefillerin süresinde icra müdürlüğüne sundukları dilekçelerle borca itiraz ettikleri, alacaklının itirazın kaldırılması ve tahliye istemiyle icra mahkemesine başvurduğu, mahkemece, taşınmazın tahliyesine, kefillerin itirazının kaldırılması talebinin reddine, alacaklının asıl alacağın % 20’si oranında icra inkar tazminatına mahkum edilmesine karar verildiği, karara karşı alacaklı tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği görülmektedir.
İİK'nun 269/d maddesi delaletiyle uygulanması gereken aynı Kanun’un 68/son maddesinin ilk cümlesinde; "İtirazın kaldırılması talebinin esasa ilişkin nedenlerle kabulü halinde borçlu, talebin aynı nedenlerle reddi halinde ise alacaklı, diğer tarafın talebi üzerine yüzde yirmiden aşağı olmamak üzere tazminata mahkum edilir..." hükmüne yer verilmiştir.
Mahkemece tazminata hükmedilmesi yerinde ise de; takip talebinde kefillerin sorumluluğunun 100.000,00TL ile sınırlı olarak talep edildiği gözönüne alınarak tazminatın 100.000,00TL üzerinden hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde takip konusu asıl alacak miktarı olan 189.400,00 TL üzerinden verilmesi isabetsizdir. Bu suretle, kararın belirtilen nedenle bozulması gerekir ise de, anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Alacaklının temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile ... Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesinin 01/12/2021 tarih ve 2020/866 E. 2021/2528 K. sayılı kararının, 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2 maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 373/1. maddeleri uyarınca KALDIRILMASINA, ... 7. İcra Hukuk Mahkemesinin 05/03/2020 tarih ve 2019/1126 E.-2020/117 K. sayılı kararının hüküm bölümünün 2 numaralı bendinde yazılı “Asıl alacak olan 189.400,00 TL'nin %20'si oranında tazminatın” sözcüklerinin silinerek karar metninden çıkarılmasına, yerine “100.000,00 TL'nin %20'si oranında tazminatın” sözcüklerinin yazılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekliyle 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesinin göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 370/2. maddesi uyarınca ONANMASINA, karar düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın İlk Derece Mahkemesi’ne, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine, 01/03/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.