Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2021/11810 Esas 2022/3553 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, icra ve iflas kanunu'nun 363/1. maddesi gereği istinaf başvuru süresinin tefhim veya tebliğden itibaren on gün olduğunu belirtti. Tefhim edilen mahkeme kararına yasal sürenin geçmesinden sonra istinaf başvurusu yapılması nedeniyle başvurunun süre aşımından kesin olarak reddedilmesi gerektiği, ancak Bölge Adliye Mahkemesi'nin yazılı gerekçe ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verdiği belirtildi. Sonuç olarak, şikayetçi vekilinin temyiz itirazları reddedilerek Bölge Adliye Mahkemesi'nin kararının onanması kararına varıldı.
Çıkan Kanun Maddeleri:
- 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 363/1. maddesi
- İİK'nın 365/3. maddesi
- İİK'nun 364/2. maddesi (5311 sayılı Kanun ile değişik haliyle)
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370. maddesi

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi


Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçi tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 363/1. maddesine göre; istinaf yoluna başvuru süresi, tefhim veya tebliğden itibaren on gündür.
Somut olayda; ilk derece mahkemesi kararı istinaf yoluna başvuran şikayetçi vekilinin yüzüne karşı 26/03/2021 tarihinde tefhim edildiği, şikayetçi vekilince istinaf dilekçesinin yasal 10 günlük süreden sonra 14/04/2021 tarihinde verilip kaydettirildiği, buna göre istinaf isteminin süresinde olmadığı tespit edilmiştir.
O halde; Bölge Adliye Mahkemesince İİK'nın 365/3. maddesi gereğince istinaf başvurusunun süre aşımından kesin olarak reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi doğru değil ise de, sonuçta istem reddedildiğinden sonucu doğru Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Şikayetçi vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile sonucu doğru Bölge Adliye Mahkemesi kararının yukarıda yazılı nedenlerle 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 370. maddesi uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 80,70 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 21/03/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.